Nebojša Popov
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
Nebojša Popov, cyr. Небојша Попов (ur. 20 września 1939 w Zrenjaninie, zm. 7 kwietnia 2016 tamże[1]) – serbski socjolog, działacz na rzecz pokoju[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Belgradzkiego. Po studiach pracował na Uniwersytecie Robotniczym, potem na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Belgradzkiego. Jako jeden z ośmiu wykładowców usunięty z pracy w 1975 roku za trwające poparcie studenckiego protestu. Kierownik Centrum (później Instytutu) Filozofii i Nauk Społecznych. Jeden z założycieli Stowarzyszenia na rzecz Jugosłowiańskiej Demokratycznej Inicjatywy, później przewodniczący Klubu Republikańskiego i Zarządu Głównego Związku Obywatelskiego Serbii. Popierał „Solidarność”, za co został aresztowany i skazany na 25 dni więzienia[2].
Związany z redakcją czasopisma „Praxis”, którego był przez pewien czas sekretarzem. Od 1990 roku redaktor naczelny pisma „Republika, organ obywatelskiego samowyzwolenia”. W czasie rozpadu Jugosławii i wojen pomiędzy byłymi republikami był inicjatorem i uczestnikiem akcji antywojennych, później był jednym z organizatorów protestów przeciw rządom Slobodana Miloševicia[2].
W 2015 ukazały się wspomnienia Nebojšy Popova „Kako smo dospeli dovde. Sećanje 1939-2015”[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nebojša Popov (1939-2016) [online], Nedeljnik Vreme [dostęp 2016-04-14].
- ↑ a b c Magdalena Petryńska, Zmarł Nebojsa Popow, człowiek wielkiej wiedzy i przyjaciel Polaków [online], wyborcza.pl, 11 kwietnia 2016 [dostęp 2016-04-14].
- ↑ Informacja o promocji książki.