Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej
Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej – tytuł Wodza Naczelnego i dyktatora insurekcji kościuszkowskiej, nadany 24 marca 1794 w Krakowie Tadeuszowi Kościuszce.
Kompetencje[edytuj | edytuj kod]
Sprawował on najwyższą władzę wojskową nad wojskiem powstańczym. Przysługiwało mu prawo nominowania na wszystkie stopnie wojskowe. Sprawował także najwyższą władzę wykonawczą, swoje decyzje miał konsultować z utworzoną dopiero 10 maja Radą Najwyższą Narodową. Radzie przysługiwało też prawo do wyznaczania następcy Naczelnika w razie jego śmierci lub dostania się do niewoli. 12 października nowym Naczelnikiem został wybrany Tomasz Wawrzecki.
Najwyżsi Naczelnicy Siły Zbrojnej Narodowej[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Kościuszko (od 24 marca do 10/12 października 1794)[1]
- Tomasz Wawrzecki (od 12 października do 16 listopada 1794)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ De facto do momentu pojmania w ramach bitwy pod Maciejowicami w dniu 10 października 1794 r. Nowy naczelnik został ogłoszony dwa dni później, tj. 12 października.
| Okresy | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Struktury | |||||||
| Rodzaje wojsk | |||||||
| Formacje wojskowe |
| ||||||
| Konfederacje żołnierskie | |||||||
| Rokosze | |||||||
| Hetmani | |||||||
| Terminy wojskowe | |||||||
| Większe oddziały w XVII wieku | |||||||
| Armia koronna w XVIII wieku |
| ||||||
| Armia litewska w XVIII wieku |
| ||||||
| Insurekcja kościuszkowska |
| ||||||
