Nadieżda Wołkowa
| Data i miejsce urodzenia | 24 czerwca 1920 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 27 listopada 1942 |
| Formacja | |
| Odznaczenia | |
  | |
Nadieżda Tierientjewna Wołkowa (ur. 24 czerwca 1920 w Charkowie, zm. 27 listopada 1942) – radziecka partyzantka, Bohater Związku Radzieckiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką urzędnika[1]. Różne źródła podają jej narodowość jako rosyjską[2] lub ukraińską[1], jej matka była Żydówką[1][2]. Ukończyła szkołę średnią w Konotopie. Po agresji Niemiec na ZSRR została z rodziną ewakuowana do Insaru w Mordowskiej ASRR, gdzie ukończyła kurs pielęgniarski i podjęła pracę w szpitalu. W 1942 ukończyła specjalną szkołę dla partyzantów w Moskwie[1]. Należała do Komsomołu[1].
W październiku 1942 została włączona do oddziału partyzanckiego M. Sinielnika działającego w rejonie wołczańskim obwodu charkowskiego, w ramach którego wykonywała zadania na tyłach wroga. Była łączniczką Aleksandra Szczerbaka, sekretarza podziemnego komitetu obwodowego Komsomołu w Charkowie[1].
27 listopada oddział, do którego należała, został okrążony. Wołkowa zginęła, osłaniając odwrót pozostałych partyzantów. Została pochowana w Wołczańsku[1].
Pośmiertnie, 8 maja 1965, został jej nadany tytuł Bohatera Związku Radzieckiego oraz Order Lenina[1]. Tablica jej pamięci znajduje się w Konotopie na budynku szkoły, którą ukończyła oraz na pomniku "Młodym Bohaterom Konotopu". Wymieniono ją również na pomniku Zwycięstwa w Charkowie[1].