Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego

Muzeum
im. Emeryka Hutten-Czapskiego
Oddział Muzeum Narodowego w Krakowie
Ilustracja
Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Piłsudskiego 10-12
31-109 Kraków

Zakres zbiorów

numizmaty, starodruki, kartografia

Wielkość zbiorów

ok. 100 tys. numizmatów

Kierownik

Agnieszka Kosińska

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Muzeumim. Emeryka Hutten-Czapskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Muzeumim. Emeryka Hutten-Czapskiego”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeumim. Emeryka Hutten-Czapskiego”
Ziemia50°03′35,94″N 19°55′48,53″E/50,059983 19,930147
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego (także Muzeum Czapskich) – oddział Muzeum Narodowego w Krakowie mieszczący się w pałacu Czapskich przy ulicy Józefa Piłsudskiego 10-12 oraz w domu Władysława Łozińskiego przy ulicy J. Piłsudskiego 14.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pałacyk, zbudowany w 1884 roku, zakupił Emeryk Hutten-Czapski, kiedy sprowadził się do Krakowa. Był on wicegubernatorem Petersburga, a z zamiłowania kolekcjonerem, bibliofilem i numizmatykiem. W rodzinnym majątku Stańków zgromadził ponad 11 tys. monet, medali, orderów, banknotów i rycin oraz bogatą bibliotekę[1]. Dla swojej unikatowej kolekcji, którą osobiście skatalogował, nakazał wybudować w Krakowie osobny pawilon. Obiekt zaprojektował w 1896 roku Tadeusz Stryjeński; nad wejściem do pawilonu umieszczono łaciński napis Monumentis Patriae Naufragio Ereptis[2], co w tłumaczeniu na język polski znaczy: „Pamiątkom ocalonym z burzy dziejowej”. Do pawilonu muzealnego wiodła osobna brama w ogrodzeniu i osobne wejście. Sale ekspozycyjne o dużych oknach posiadały muzealne wyposażenie (oszklone gabloty i szafy), gdzie wystawiano m.in. zbiory porcelany i szkła artystycznego[1].

Emeryk Hutten-Czapski zmarł w trakcie prac organizacyjnych 23 lipca 1896 roku. Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim. Dużą rolę w tworzeniu muzeum odegrała w tym okresie wdowa po Emeryku Hutten-Czapskim, Elżbieta Hutten-Czapska[3], która w 1901 roku dokonała otwarcia placówki wraz z Feliksem Koperą[4]. Rodzina, reprezentowana przez Jerzego Hutten-Czapskiego[5], przekazała kolekcję miastu 12 marca 1903 roku. 18 lipca 1904 roku Muzeum Czapskich stało się oddziałem Muzeum Narodowego. Po roku 1937 Muzeum przejęło także archiwum korespondencji i księgozbiór zmarłego w tym roku hr. Bogdana Hutten-Czapskiego. Z czasem zbiory Czapskiego zostały uzupełnione o następujące darowizny: Wiktora Wittyga (monety średniowieczne), Zygmunta Zakrzewskiego (5 tys. monet piastowskich), Franciszka Piekosińskiego i Karola Halamy (monety antyczne) oraz Piotra Umińskiego (monety krzyżackie i kurlandzkie). Do muzeum trafiły także prace braci Maksymiliana i Franciszka Ksawerego Siemianowskich[6][7]. Cała kolekcja była udostępniana dla zwiedzających do 1939 roku[1].

Po zakończeniu generalnego remontu, 28 czerwca 2013 roku Muzeum Narodowe w Krakowie otworzyło w pałacu Europejskie Centrum Numizmatyki Polskiej[8], w którym jest wystawiona kolekcja monet, medali i banknotów polskich oraz zbiór starych druków i rękopisów. Odnowiono również dziedziniec, ogród i lapidarium.

Kierowniczką muzeum jest od października 2017 Agnieszka Kosińska.

W domu Władysława Łozińskiego mieszczą się:

  • Dział Starych Druków i Rękopisów,
  • Dział Starej Fotografii,
  • Archiwum Zakładowe MNK,
  • Pracownia Konserwacji Papieru i Skóry,
  • Introligatornia
  • Laboratorium Analiz i Nieniszczących Badań Obiektów Zabytkowych (LANBOZ).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Marek Żukow-Karczewski, Pałace Krakowa. Pałac Hutten-Czapskich, „Echo Krakowa”, 25 X 1989 r., nr 208 (13017)
  2. ↑ Przewodnik po Muzeum im. hr. Emeryka Hutten-Czapskiego w Krakowie, Muzeum Narodowe w Krakowie, 1908 [dostęp 2022-08-01].
  3. ↑ Charakterna dama świata monet. Onet Kobieta. [dostęp 2023-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 września 2016)].
  4. ↑ Maria Kocójowa: Znaczenie Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego w Krakowie dla ochrony narodowej świadomości oraz polskiej nauki i kultury w zjednoczonej Europie. czapscy.org.pl. [dostęp 2023-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)].
  5. ↑ Stanisław Lorentz: Przewodnik po muzeach i zbiorach w Polsce. Warszawa: Wyd. Interpress, 1982, s. 167. ISBN 978-83-223-1936-9. [dostęp 2023-02-17].
  6. ↑ Róża Biernacka: Maksymilian Siemianowski. ipsb.pl. [dostęp 2016-10-16].
  7. ↑ Róża Biernacka: Franciszek Ksawery Siemianowski. ipsb.pl. [dostęp 2016-10-16].
  8. ↑ Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego. muzeum.krakow.pl. [dostęp 2014-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-07)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Muzeum Narodowe w Krakowie
obecne oddziały
dawne oddziały

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Muzeum_im._Emeryka_Hutten-Czapskiego&oldid=73431645”