Muzeum Stutthof w Sztutowie
 Brama Śmierci | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | ul. Muzealna 6 |
| Data założenia | 12 marca 1962 |
| Zakres zbiorów | Dzieje KL Stutthof |
| Dyrektor | mgr Piotr Tarnowski |
| Oddziały | |
Położenie na mapie gminy Sztutowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowodworskiego  | |
 54°19′35″N 19°09′12″E/54,326389 19,153333 | |
| Strona internetowa | |
Muzeum Stutthof w Sztutowie – muzeum utworzone staraniem byłych więźniów KL Stutthof, na mocy uchwały Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku w dniu 12 marca 1962.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Muzeum jest zorganizowane na części dawnego obozu (ok. 20 ha). Wśród najważniejszych jego zabytków jest częściowo zachowany Stary Obóz, komora gazowa, komendantura wraz z garażami, przestrzeń ogrodów warzywnych i szklarni. Teren miejsca pamięci obejmuje także rekonstrukcję krematoriów, puste już dziś pola tzw. Nowego Obozu i Obozu Żydowskiego, a także pomnik monumentalny autorstwa Wiktora Tołkina. Szczególnie bogate są zgromadzone i przechowywane archiwa poobozowe. Na terenie Muzeum zainstalowana jest stała wystawa główna. Są też organizowane wystawy czasowe.
Muzeum jest jednostką bezpośrednio podporządkowaną Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego, który pełni funkcję tzw. „organizatora” Muzeum. Od 23 kwietnia 2018 r. pełna nazwa instytucji brzmi "Muzeum Stutthof w Sztutowie. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1939-1945)"[1].
Działalność[edytuj | edytuj kod]
Muzeum jest zorganizowane w schemat kilkudziałowy, wśród których istotną funkcję pełnią dział oświatowy, dział dokumentacyjny, a także dział naukowy, którego siedziba mieści się w Sopocie. Muzeum jest dostępne przez cały rok, zwiedzającym umożliwia się uczestnictwo w projekcjach filmów dokumentalnych, zwiedzanie z przewodnikiem lub tzw. audioguidem.
Od 16 grudnia 2015 r. Muzeum Stutthof prowadzi Oddział - Muzeum Piaśnickie w Wejherowie[2][3].
Frekwencja[edytuj | edytuj kod]
W 2017 roku Muzeum Stutthof w Sztutowie zwiedziło prawie 107 tysięcy osób (około 8% wzrost w stosunku do roku 2016), z czego 12-15% stanowili obcokrajowcy[4].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- 2 września 2009 Muzeum Stutthof w Sztutowie zostało odznaczone Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[5].
- W roku 2011 i 2012 Muzeum Stutthof w Sztutowie zostało laureatem nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Wydarzenie Muzealne Roku – Sybilla”.
Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Matusiak (1963–1972)[6]
- Mirosław Gliński (1972–1977)[6]
- Janina Grabowska–Chałka (1977–2004)[6]
- Romuald Drynko (2004–2007)[6]
- Piotr Tarnowski (od 2007)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Stutthof (KL)
- Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa
- Muzea martyrologiczne w Polsce, Państwowy Rejestr Muzeów, Instytucja kultury
- Obozy niemieckie 1933–1945
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 23 kwietnia 2018 r. w sprawie zmiany nazwy Muzeum Stutthof w Sztutowie, „DZIENNIK URZĘDOWY MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO”, 2018.
- ↑ Utworzenie Muzeum Piaśnickiego w Wejherowie | Muzeum Stutthof w Sztutowie [online], www.stutthof.org [dostęp 2016-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-11].
- ↑ W Wejherowie powstanie Muzeum Piaśnickie [online], www.nadmorski24.pl [dostęp 2016-05-29].
- ↑ Muzeum Stutthof w Sztutowie: prawie 107 tysięcy zwiedzających
- ↑ Złote medale Zasłużony Kulturze Gloria Artis dla Muzeum Stutthof w Sztutowie, Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau oraz Państwowego Muzeum na Majdanku. mkidn.gov.pl, 2 września 2009.
- ↑ a b c d Muzeum Stutthof w Sztutowie :: » Historia muzeum [online], stutthof.org [dostęp 2020-09-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-01].