Muzeum – Zespół Synagogalny we Włodawie

Muzeum – Zespół Synagogalny we Włodawie
Ilustracja
Wielka Synagoga, część włodawskiego kompleksu synagogalnego należącego do Muzeum
Państwo

 Polska

Miejscowość

Włodawa

Adres

ul. Czerwonego Krzyża 7
22-200 Włodawa

Data założenia

10 sierpnia 1981

Dyrektor

Anita Lewczuk vel Leoniuk

Położenie na mapie Włodawy
Mapa konturowa Włodawy, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Muzeum – Zespół Synagogalny we Włodawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Muzeum – Zespół Synagogalny we Włodawie”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeum – Zespół Synagogalny we Włodawie”
Położenie na mapie powiatu włodawskiego
Mapa konturowa powiatu włodawskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Muzeum – Zespół Synagogalny we Włodawie”
Ziemia51°32′41,7840″N 23°33′10,1160″E/51,544940 23,552810
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Muzeum – Zespół Synagogalny we Włodawie (dawniej Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego) – założone w 1981 muzeum z siedzibą w kompleksie synagogalnym we Włodawie.

Muzeum – Zespół Synagogalny we Włodawie powstało (jako Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego) z zarządzenia Naczelnika Miasta Włodawa z 10 sierpnia 1981. Oficjalne otwarcie placówki odbyło się w roku 1983. Muzeum mieści się w kompleksie synagogalnym pozostałym po gminie wyznaniowej żydowskiej działającej w mieście do czasu II wojny światowej. W skład zespołu budynków wchodzą: Wielka Synagoga, Mała Synagoga i dom pokahalny. W okresie PRL-u, zanim Muzeum objęło opiekę nad tymi budynkami, były one wykorzystywane m.in. jako magazyny wojskowe i spółdzielcze.

Muzeum posiada cztery działy: etnograficzny, historyczny, promocyjno-edukacyjny i administracyjny[1]. Dział etnograficzny zajmuje się m.in. organizacją ekspozycji prezentujących folklor lokalny (wystawa stała Chłopskie pielgrzymowanie ukazująca kulturę materialną wsi włodawskiej) i folklor kultur egzotycznych. Dział historyczny gromadzi zabytki i dokumenty związane z historią Włodawy i regionu. Dużą część tych pamiątek stanowią judaika. Niektóre z nich można oglądać na stałej wystawie w sali męskiej Wielkiej Synagogi. Dział promocyjno-edukacyjny zajmuje się promocją regionu. Jednym z najważniejszych dokonań placówki w tej sferze jest zainicjowanie i prowadzenie cyklicznej imprezy upamiętniającej wieloetniczną i wieloreligijną historię miasta – Festiwalu Trzech Kultur.

Od 1994 ukazują się Zeszyty Muzealne – wydawnictwo oświatowo-naukowe redagowane przez pracowników Muzeum. Zeszyty zawierają artykuły dotyczące historii i kultury regionu, a także dokumentują bieżącą działalność Muzeum.

W 1993 utworzono Muzeum Byłego Obozu Zagłady w Sobiborze jako oddział włodawskiego muzeum. Na teren placówki filialnej przeznaczono 9 hektarów nieruchomości, w tym budynek byłego przedszkola, w którym mieściła się otwarta w 2000 stała ekspozycja Sobibór – obóz śmierci. W 2012 muzeum w Sobiborze stało się oddziałem Państwowego Muzeum na Majdanku.

W 2016 instytucja przyjęła nową nazwę: Muzeum – Zespół Synagogalny we Włodawie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Historia Muzeum [on-line], [w:] Oficjalna strona Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego, dost. w Internecie [dostęp: 2 lutego 2010].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Muzeum_–_Zespół_Synagogalny_we_Włodawie&oldid=70236218”