Mury miejskie we Wrocławiu

Pozostałości murów obronnych miasta Wrocławia

Baszta Niedźwiadka
Państwo	Polska
Lokalizacja	Wrocław
Typ	Obwarowania miejskie
Data budowy	XIII – XVI wiek
Data opuszczenia	1807
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons

Mury miejskie Wrocławia – sieć budowli obronnych wokół historycznego centrum Wrocławia, częściowo zachowana do dnia dzisiejszego^[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Mury miejskie zaczęto budować w połowie XIII wieku, po atakach mongolskich. W 1291 roku Henryk V rozpoczął również budowę pierwszej fosy miejskiej.

 Osobne artykuły: Bramy miejskie we Wrocławiu i Fosa Miejska we Wrocławiu.

Miasto szybko się rozwijało i wymagało nowego pierścienia murów, który został zbudowany w latach 1299–1351. Stary, wewnętrzny mur stracił swoje funkcje obronne. Nowe Miasto zostało ufortyfikowane dopiero w XV wieku. W 1526 roku rozpoczęto budowę nowych fortyfikacji obejmujących Nowe Miasto i dotychczasowe przedmieścia mikołajskie, świdnickie i oławskie – z osadą tkaczy walońskich. Nowy obręb murów ukończono w 1594 roku^[2]. Po zdobyciu miasta przez wojska francuskie dowodzone przez Hieronima Bonaparte w 1807 r. na rozkaz okupanta rozpoczęto rozbiórkę fortyfikacji^[3].

Zachowane struktury[edytuj | edytuj kod]

Z historycznych murów miejskich, do XX wieku, w pełni zachowała się tylko jedna baszta obronna; Baszta Niedźwiadka^[4] (zniszczona w 75% podczas II wojny światowej, później odbudowana). Zachowały się także resztki kilku bastionów oraz fragment muru w pobliżu arsenału miejskiego. Wszystkie bramy miejskie zostały zniszczone.

• 
  Fragment muru obronnego (ob. część ściany tylnej oficyn przy ul. Rzeźniczej 29 – 33)
• 
  Brama Oławska (część podziemna) i fragment murów obronnych
• 
  Ruiny Bramy Mikołajskiej, 1841
• 
  Bastion Ceglarski
• 
  Pozostałości Bastionu Kleszczowego

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Marek Cetwiński: Historia Wrocławia w datach. Romuald Gelles (red.) i inni. Wrocław: TMW Wratislawia, 1996.