Mursili I

Mursili I
król hetycki
Okres

od ok. 1620 p.n.e.
do ok. 1590 p.n.e.

Poprzednik

Hattusili I

Następca

Hantili I

Dane biograficzne
Ojciec

Ḫaštayara

Rodzeństwo

Ḫarapšili (siostra)

Żona

Kali[1][2]

Mursili I (lub Mursilis) – król Hetytów w czasach ok. 1620–1590 p.n.e.[3], był następcą swojego dziadka, Hattusilisa. Jego siostrą była Ḫarapšili, a żoną królowa Kali[4][5].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mursilisowi I przypisuje się podbój królestwa Jamhad i zdobycie jego stolicy Aleppo w północnej Syrii. W 1595 p.n.e. Mursili poprowadził bezprecedensowy marsz dwa tysiące kilometrów do samego serca Mezopotamii, gdzie zdobył miasto Babilon i przyniósł kres panowaniu dynastii amoryckiej[6]. Najazd ten nie dał Hetytom żadnej kontroli nad Babilonem, lecz sprawił, że do władzy doszli Kasyci. Istnieje teoria, jakoby Mursili zaatakował Babilonię z powodu niedoboru zboża, którego zbiory na terenie Anatolii pogorszyły się z powodu chmur powstałych przy erupcji wulkanu Thira[7].

Po powrocie do swojego kraju Mursili został zamordowany w spisku poprowadzonym przez jego szwagra Hantilisa I (który dzięki temu zdobył tron) i zięcia Zidantasa I. Jego śmierć spowodowała okres niepokojów społecznych i upadek centralnej władzy, a następnie utratę zdobyczy hetyckich w Syrii.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gojko Barjamović: A Historical Geography of Anatolia in the Old Assyrian Colony Period
  2. Yoram Cohen, Amir Gilan and Jared L. Miller: Pax Hethitica: Studies on the Hittites and Their Neighbours in Honour of Itamar Singer
  3. Georges Roux, Mezopotamia, tłum. B. Kowalska, J. Kozłowska, Warszawa 1998, s. 212.
  4. Shoshana R. Bin-Nun:The Tawananna in the Hittite kingdom.
  5. Margalit Finkelberg: Greeks And Pre-Greeks: Aegean Prehistory And Greek Heroic Tradition
  6. Marc Van De Mieroop, Historia starożytnego Bliskiego Wschodu ok. 3000-323 p.n.e., tłum. M. Komorowska, Kraków 2008, s. 109.
  7. Broad, William J. „It Swallowed a Civilization. ” New York Times, D1. 21 October 2003.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Evelyn i Horst Klengel Hetyci i ich sąsiedzi, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1974, tłum. Bolesław i Tadeusz Baranowscy s. 46–48.
  • Alex Axelrod, Charles Phillips Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon, wyd. Politeja, Warszawa 2000.