Mundialito de Clubs

Mundialito de Clubs (z wł. Klubowe małe mistrzostwa świata) – międzynarodowy towarzyski klubowy turniej piłkarski rozgrywany regularnie co dwa lata latem od 1981 do 1987 na stadionie San Siro w Mediolanie (Włochy), z wyjątkiem edycji 1985, która odbyła się na stadionie Dino Manuzzi w Cesenie.

Pierwsze dwie edycje nazywały się Coppa Super Clubs[1] lub Coppa Supermondiale Clubs[2], a ostatnia Coppa delle Stelle.

W turnieju mogli uczestniczyć dwa mediolańskie zespoły oraz co najmniej 3 inne zespoły z Europy i Ameryki Południowej, które co najmniej raz zdobyli Puchar Interkontynentalny. W pierwszych dwóch edycjach brało udział 3 europejskich i 2 południowoamerykańskich zespołów.

Trzecia edycja miała odbyć się w Mediolanie na San Siro w czerwcu 1985, ale została odwołana z powodu ostatnich tragicznych wydarzeń, które miały miejsce 29 maja tego samego roku na stadionie Heysel w Brukseli przed finałem Ligi Mistrzów 1984/1985, pomiędzy Juventusem i Liverpoolem, gdzie zginęło trzydzieści dziewięć osób, w dodatku dwa mediolańskie zespoły musiały rywalizować w rundzie końcowej (ćwierćfinały, półfinały i finały) Pucharu Włoch 1984/85, które zawsze odbywały się od 12 czerwca do 3 lipca. Turniej został zorganizowany w Cesenie, w którym wzięły udział zaledwie 4 zespoły: Penarol, Santos, International oraz Independiente.

W 1987 roku odbyła się ostatnia czwarta edycja. Zespoły z Ameryki Południowej odmówiły udziału, dlatego zostały zaproszony zespoły które zdobyły europejskiej puchary w ostatnich sezonach. Ale i tak nie wszystkie zespoły mogli przyjechać na turniej - Paris Saint-Germain F.C. zamienił Olympique Marsylia, FC Porto zamienił Dynamo Kijów, a FC Barcelona zamienił Juventus F.C.

W turnieju występowały pięć drużyn. Każdy zespół grał systemem kołowym 4 mecze trwające 90 minut. W turnieju zwyciężała drużyna, która zdobyła najwięcej punktów. W przypadku takiej samej ich ilości decydowała większa ilość zwycięstw w bezpośrednich spotkaniach.

Finały[edytuj | edytuj kod]

Edycja Rok Zwycięzca Wicemistrz 3 miejsce 4 miejsce 5 miejsce
I 1981 Włochy Inter Mediolan Brazylia Santos FC Włochy A.C. Milan Holandia Feyenoord Urugwaj Peñarol
II 1983 Włochy Juventus F.C. Brazylia CR Flamengo Urugwaj Peñarol Włochy A.C. Milan Włochy Inter Mediolan
III 1985 Urugwaj Peñarol Argentyna Independiente Włochy Inter Mediolan Brazylia Santos FC -
IV 1987 Włochy A.C. Milan Portugalia FC Porto Włochy Inter Mediolan Hiszpania FC Barcelona Francja Paris Saint-Germain

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Lp. Klub Zdobywca Finalista Lata triumfów
1. Włochy Inter Mediolan 1 0 1981
2. Włochy Juventus F.C. 1 0 1983
3. Urugwaj Peñarol 1 0 1985
4. Włochy A.C. Milan 1 0 1987
5-8. Brazylia Santos FC 0 1
Brazylia CR Flamengo 0 1
Argentyna Independiente 0 1
Portugalia FC Porto 0 1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]