Most Dębnicki w Krakowie
 Widok na Most Dębnicki od zachodu, z Bulwaru Rodła. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Podstawowe dane | |
| Przeszkoda | |
| Długość | 157 m |
| Szerokość: • całkowita • jezdni • chodników |
|
| Liczba przęseł | 3 |
| Data budowy | 1887–1888 |
| Data zburzenia | styczeń 1945 |
| Data odbudowy | 1951 |
| Data remontu | 1998 |
| Projektant | Władysław Borusiewicz, Zbigniew Wzorek, Stefan Serafin |
| Plan | |
 Most Dębnicki pod numerem 5 | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 50°03′15″N 19°55′42″E/50,054167 19,928333 | |
Most Dębnicki – most w Krakowie na Wiśle łączący Stare Miasto i Zwierzyniec (Aleje Trzech Wieszczów) z Dębnikami (ul. Marii Konopnickiej). Stanowi on fragment II Obwodnicy Krakowa.
Z mostu rozpościera się widok na tzw. Zakole Wisły i Wzgórze Wawelskie. Na północnym brzegu rzeki przy moście znajduje się przystanek tramwaju wodnego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W latach 1887–1888 w miejscu dzisiejszego mostu Dębnickiego wybudowano trójprzęsłowy most o konstrukcji kratowej na potrzeby powstającej wówczas kolei obwodowej. Oprócz torowiska, posiadał on także przejazd dla ruchu kołowego oraz chodnik dla pieszych.
W 1911 r. kolej obwodową zlikwidowano, a z mostu usunięto torowisko.
Most (podobnie jak inne mosty Krakowa) został wysadzony przez wycofujące się wojska niemieckie w styczniu 1945 r., w wyniku czego został przeznaczony do rozbiórki. Odbudowano go w dzisiejszym kształcie w 1951 r. według projektu Władysława Borusiewicza, Zbigniewa Wzorka i Stefana Serafina. Uroczyste otwarcie mostu miało miejsce w styczniu 1951 roku i było połączone z akademią w Filharmonii. Krzyżami zasługi odznaczono techników A. Dzierzę i W. Bębenka[1].
W 1998 r. most poddano generalnemu remontowi, wyłączając go całkowicie z ruchu. Remontowany obiekt zastąpił składany most wojskowy Lajkonik, który zlokalizowano tuż obok, a po zakończeniu prac remontowych zdemontowano.
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
Most ma 157 metrów długości i 19 metrów szerokości. Podparty jest na 2 filarach. Na moście w każdym kierunku prowadzą po 2 pasy ruchu samochodowego, a po bokach znajdują się chodniki dla pieszych.
Wśród krakowskich mostów na Wiśle wyróżnia go najniższy prześwit między lustrem wody a spodem konstrukcji mostu, co czyni go najbardziej zagrożonym przez powodzie i zatory lodowe obiektem tego typu na terenie miasta. Podczas powodzi w 2010 r. poziom wody w Wiśle był tak wysoki, że prześwit pomiędzy lustrem wody a przęsłami mostu zniknął[2]. Tak niskie usytuowanie mostu podyktowane było chęcią jak najmniejszej ingerencji w panoramę tego miejsca, która mogłaby spowodować przysłonięcie widoku na Wzgórze Wawelskie z bulwarów wiślanych.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
-
Widok na Wisłę i Most Dębnicki z Wawelu -
Stary Most Dębnicki z widokiem na Wawel na pocztówce z 1908 roku -
Stary Most Dębnicki wysadzony przez wycofujące się wojska Niemieckie, 1945 -
Wysoki stan Wisły przy moście Dębnickim w trakcie powodzi w lipcu 1997 -
Stan Wisły przy Moście Dębnickim, niedługo przed zniknięciem prześwitu – powódź 2010
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Odbudowa mostu Dębnickiego ukończona! W niedzielę odbyło się uroczyste otwarcie, „Echo Krakowskie” (19), 22 stycznia 1951, s. 1.
- ↑ Wisła zalewa Kraków – miasto sparaliżowane Rzeczpospolita.
| |
| Drogowe | |
|---|---|
| Kolejowe | |
| Pieszo-rowerowe | |
| Stopnie wodne | |
| |
| Historyczne | |
| Tymczasowe | |
| |
| Nad Wilgą |
|
