Mlask nosowy dwuwargowy
| ʘ̃ | ||||
| Jednostka znakowa | ʘ̃ | |||
|---|---|---|---|---|
| Unikod | U+0298 U+0303 | |||
| UTF-8 (hex) | ca 98 cc 83 | |||
| ŋʘ | ||||
| Jednostka znakowa | ŋʘ | |||
| Unikod | U+014b U+0298 | |||
| UTF-8 (hex) | c5 8b ca 98 | |||
| ᵑʘ | ||||
| Jednostka znakowa | ᵑʘ | |||
| Unikod | U+1d51 U+0298 | |||
| UTF-8 (hex) | e1 b5 91 ca 98 | |||
| Inne systemy | ||||
| Kirshenbaum | m! | |||
| ||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||||
Mlask nosowy dwuwargowy – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W Międzynarodowym alfabecie fonetycznym oznaczany jest symbolem [ʘ̃], [ŋʘ] lub [ᵑʘ].
Artykulacja[edytuj | edytuj kod]
W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ŋʘ]:
- modulowany jest prąd powietrza zasysanego powstały wyniku różnicy ciśnień wytworzonej przy grzbiecie języka wzniesionym do góry, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji ustnej i ingresji;
- mimo iż dochodzi do zablokowania przepływu powietrza przez tor ustny jamą ustną, podniebienie miękkie jest opuszczone i powietrze uchodzi przez nos – jest to spółgłoska nosowa;
- prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka;
- dolna warga kontaktuje się z górną wargą, tworząc zwarcie. Równocześnie grzbiet język wznosi się stromo w kierunku podniebienia miękkiego (lub języczka) tworząc drugie zwarcie. W powstałej komorze dochodzi do powstania podciśnienia wyniku „ssącego” ruchu języka do tyłu. Następuje przerwanie blokady dwuwargowej, przy czym równocześnie powietrze jest zasysane do środka, co daje akustycznie charakterystyczny mlask.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Mlask dwuwargowy dźwięczny występuje m.in. w języku !Xóõ, w którym zapisywany jest dwuznakiem nʘ[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Taa language and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-14].