Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2014 (eliminacje strefy OFC)
 | Ten artykuł od 2012-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Drużyny[edytuj | edytuj kod]
| Drużyna | Liczba występów w MŚ | Najlepszy wynik w MŚ |
 Fidżi | 0 | – |
 Nowa Kaledonia | 0 | – |
 Nowa Zelandia | 2 (1982, 2010) | Faza grupowa (1982, 2010) |
 Papua-Nowa Gwinea | 0 | – |
 Samoa | 0 | – |
 Samoa Amerykańskie | 0 | – |
 Tahiti | 0 | – |
 Tonga | 0 | – |
 Wyspy Cooka | 0 | – |
 Wyspy Salomona | 0 | – |
 Vanuatu | 0 | – |
Rozstawienie[edytuj | edytuj kod]
Drużyny zostały rozstawione według lipcowego (2011) rankingu FIFA (nie zostały rozstawione drużyny biorące udział w pierwszej rundzie, zespół, który awansuje został najniżej rozstawiony).
| Uczestnicy drugiej rundy (PNG nie była sklasyfikowana w rankingu FIFA w lipcu) | Uczestnicy pierwszej rundy |
|---|---|
|
|
W nawiasie miejsca w rankingu FIFA w lipcu.
Pierwsza runda[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie runda ta miała być połączona z Igrzyskami Południowego Pacyfiku 2011, jednak ostatecznie zdecydowano się rozegrać turniej z udziałem czterech najniżej sklasyfikowanych drużyn w rankingu FIFA. Tylko zwycięzca awansował do rundy drugiej, która została rozegrana podczas Pucharu Narodów Oceanii 2012.
| Lp. | Drużyna | M | Mecze | Bramki | Pkt | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| W | R | P | + | − | +/− | ||||
| 1. | Samoa | 3 | 2 | 1 | 0 | 5 | 3 | +2 | 7 |
| 2. | Tonga | 3 | 1 | 1 | 1 | 4 | 4 | 0 | 4 |
| 3. | Samoa Amerykańskie | 3 | 1 | 1 | 1 | 3 | 3 | 0 | 4 |
| 4. | Wyspy Cooka | 3 | 0 | 1 | 2 | 4 | 6 | −2 | 1 |
Druga runda[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie zwycięzca Pucharu Narodów Oceanii miał zagrać w barażu interkontynentalnym o Mistrzostwa Świata 2014 w Brazylii. Zdecydowano się jednak, że faza grupowa Pucharu Narodów Oceanii będzie tylko częścią kwalifikacji do Mistrzostw Świata i drużyny, które przejdą fazę grupową zagrają później w trzeciej rundzie eliminacji na przełomie 2012 i 2013 roku. Oznacza to, że Mistrz Oceanii, czyli drużyna, która wystąpi na Pucharze Konfederacji w Brazylii niekoniecznie musi grać w barażu interkontynentalnym o prawo udziału w mistrzostwach.
Grupa A[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Drużyna | M | Mecze | Bramki | Pkt | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| W | R | P | + | − | +/− | ||||
| 1. | Tahiti | 3 | 3 | 0 | 0 | 18 | 5 | +13 | 9 |
| 2. | Nowa Kaledonia | 3 | 2 | 0 | 1 | 17 | 6 | +11 | 6 |
| 3. | Vanuatu | 3 | 1 | 0 | 2 | 8 | 9 | −1 | 3 |
| 4. | Samoa | 3 | 0 | 0 | 3 | 1 | 24 | −23 | 0 |
Grupa B[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Drużyna | M | Mecze | Bramki | Pkt | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| W | R | P | + | − | +/− | ||||
| 1. | Nowa Zelandia | 3 | 2 | 1 | 0 | 4 | 2 | +2 | 7 |
| 2. | Wyspy Salomona | 3 | 1 | 2 | 0 | 2 | 1 | +1 | 5 |
| 3. | Fidżi | 3 | 0 | 2 | 1 | 1 | 2 | −1 | 2 |
| 4. | Papua-Nowa Gwinea | 3 | 0 | 1 | 2 | 2 | 4 | −2 | 1 |
Trzecia runda[edytuj | edytuj kod]
Trzecia runda kwalifikacji rozgrywana była pomiędzy półfinalistami Pucharu Narodów Oceanii 2012 w terminie od 7 września 2012 do 26 marca 2013. Mecze były rozgrywane systemem "każdy z każdym" mecz i rewanż. Najlepsza drużyna uzyskała awans do barażu interkontynentalnego. Jest nią Nowa Zelandia.
| Lp. | Drużyna | M | Mecze | Bramki | Pkt | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| W | R | P | + | − | +/− | ||||
| 1. | Nowa Zelandia | 6 | 6 | 0 | 0 | 17 | 2 | +15 | 18 |
| 2. | Nowa Kaledonia | 6 | 4 | 0 | 2 | 17 | 6 | +11 | 12 |
| 3. | Tahiti | 6 | 1 | 0 | 5 | 2 | 12 | −10 | 3 |
| 4. | Wyspy Salomona | 6 | 1 | 0 | 5 | 5 | 21 | −16 | 3 |
Baraż interkontynentalny[edytuj | edytuj kod]
Zwycięzca z trzeciej rundy kwalifikacyjnej otrzymał prawo walki o udział w Mistrzostwach Świata 2014 w dwumeczu z czwartą drużyną strefy CONCACAF. Wygrany dwumeczu wystąpił na Mundialu. Pierwszy mecz odbył się 13 listopada, a rewanż 20 listopada 2013[1].
| Drużyna 1 | Wynik dwumeczu | Drużyna 2 | Pierwszy mecz | Drugi mecz |
|---|---|---|---|---|
 Meksyk | 9:3 | Nowa Zelandia | 5:1 | 4:2 |
| Po lewej gospodarz pierwszego meczu. | ||||
| 13 listopada 2013 21:30 | Meksyk | 5:1 (2:0) | Nowa Zelandia | Estadio Azteca, Meksyk Widzów: 99 832 Sędzia:  Viktor Kassai |
| 20 listopada 2013 07:00 | Nowa Zelandia | 2:4 0:3 | Meksyk | Westpac Stadium, Wellington Widzów: 35 206 Sędzia:  Felix Brych |
Strzelcy[edytuj | edytuj kod]
111 bramki w 30 meczach.
- 7 goli
- 6 goli
- 5 goli
- 4 gole
- 3 gole
- 2 gole
- 1 gol
Marius Bako- Dick Kauma
- Kalase Gnipate
- Judikael Ixoe
Kosta Barbarouses- Tony Lochhead
- Marco Rojas
- Ben Sigmund
Kema Jack- Neil Hans
Steevy Chong Hue- Roihau Degage
- Heimano Bourebare
Brian Kaltack- Derek Malas
- Fedy Vava
Maciu Dunadamu
Ramin Ott
Albert Bell- Shuan Easthope
Himson Teleda- Tutizama Tanito
- Joses Nawo
Lokoua Taufahema- Unaloto Ki-Atenoa Feao
- Timote Maamaaloa
- Kinitoni Falatau
Grover Harmon
- Gole samobójcze
- Tala Luvu dla Wysp Cooka
- Emmanuel Poila dla Nowej Kaledonii
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ INTERNATIONAL MATCH CALENDAR 2013-2018. fifa.com. s. 1. [dostęp 2013-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wyniki 1. rundy. oceaniafootball.com. [dostęp 2013-11-27]. (ang.).
- Wyniki 2. rundy. oceaniafootball.com. [dostęp 2013-11-27]. (ang.).
- Wyniki 3. rundy. oceaniafootball.com. [dostęp 2013-11-27]. (ang.).
- Wyniki na stronie fifa.com. [dostęp 2013-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-05)]. (ang.).