Misjonarz
 | Ten artykuł od 2012-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Misjonarz (łac. missionarius) – osoba wysłana przez kościół lub związek wyznaniowy w celu szerzenia wiary chrześcijańskiej według słów Jezusa Chrystusa „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody" (Mt 28,19).
Misjonarz zakonny i świecki w Kościele katolickim[edytuj | edytuj kod]
Również kapłan, ojciec, brat zakonny należący do zakonu o specjalności misyjnej lub osoba świecka, prowadząca działalność misyjną. Może to być też ksiądz diecezjalny, który po uzyskaniu zgody właściwego terytorialnie biskupa diecezjalnego i przejściu kursu może wyjechać za granicę.
Aby zostać misjonarzem zakonnym trzeba skończyć 7–12 letnie studia, w zależności od formacji danego zgromadzenia. Misjonarz świecki może rozpocząć swoją działalność zazwyczaj po 1 roku przygotowań w ośrodkach szkolenia misyjnego.
Na misjach aktualnie (stan na 1 października 2018[1]) posługuje 2004 polskich misjonarzy i misjonarek. Przebywają oni w 99 krajach na 5 kontynentach.
Najwięcej polskich misjonarzy pracuje w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach – 805 misjonarzy i misjonarek z Polski. Krajami, w których jest najwięcej polskich misjonarzy, są: Brazylia – 246, Boliwia – 127, Argentyna – 122, Peru – 63 i Paragwaj – 42. W Ameryce Łacińskiej i na Karaibach przebywa 178 księży diecezjalnych, 426 zakonników, 182 siostry zakonne i 19 osób świeckich.
W Afryce i na Madagaskarze – 775. Kraje, w których już od wielu lat znajduje się najwięcej polskich misjonarzy, to: Kamerun – 114, Zambia – 70, Tanzania – 61, Madagaskar – 49, Republika Południowej Afryki – 40, Rwanda – 38 i Republika Centralnej Afryki – 37. W Afryce i na Madagaskarze przebywa 78 księży diecezjalnych, 305 zakonników, 371 sióstr zakonnych i 21 osób świeckich.
W Azji jest 337 polskich misjonarzy. Już od wielu lat najwięcej polskich misjonarzy pracuje w Kazachstanie – 120, na Filipinach – 29, w Japonii – 29, Uzbekistanie 16 osób i w Tajwanie – 15. W Azji przebywa 46 księży diecezjalnych, 148 zakonników, 136 sióstr zakonnych i 7 osób świeckich.
W Oceanii pracuje 67 misjonarzy. Większość osób pracuje w Papui-Nowej Gwinei – 63. W Oceanii przebywa 14 księży diecezjalnych, 46 zakonników, 6 sióstr zakonnych i 1 osoba świecka.
W Ameryce Północnej pracuje 20 misjonarzy. Większość osób pracuje w Kanadzie – 14, na Alasce – 4 i Bermudy – 2. W Ameryce Północnej przebywa 5 księży diecezjalnych, 13 zakonników, 1 siostra zakonna i 1 osoba świecka.
Na świecie pracuje (stan na 1 października 2018)[1]:
- 321 księży diecezjalnych, m.in.: diecezja tarnowska – 58, archidiecezja przemyska – 19, diecezja opolska – 16, archidiecezja lubelska – 13, archidiecezja krakowska 12, archidiecezja warszawska – 12 i archidiecezja częstochowska – 12.
- 938 zakonników, m.in.: Werbiści – 190, Franciszkanie konwentualni – 82, Franciszkanie – 75, Salezjanie – 68, – 65;Pallotyni
- 696 sióstr zakonnych, m.in.: Franciszkanki Misjonarki Maryi – 56, Zgromadzenie Sióstr Służebnic Ducha Świętego od Wieczystej Adoracji – 53, Elżbietanki – 45, Służebniczki starowiejskie – 24;
- 49 misjonarzy świeckich, m.in.: archidiecezja krakowska – 4, Diecezja warszawsko-praska – 4, Diecezja bielsko-żywiecka - 3, diecezja opolska – 3, Archidiecezja poznańska – 3, Archidiecezja warszawska – 3 i Stowarzyszenie Misji Afrykańskich - 3.
Zakony misyjne[edytuj | edytuj kod]
- Franciszkanie (OFM)
- Zgromadzenie Misji (CM)
- Misjonarze Klaretyni (CMF)
- Misjonarze Kombonianie (MCCI)
- Misjonarze Krwi Chrystusa (CPPS)
- Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej (OMI)
- Misjonarze Świętej Rodziny (MSF)
- Misjonarze z Mariannhill (CMM)
- Stowarzyszenie Misji Afrykańskich (SMA)
- Werbiści (SVD)
- Saletyni (MS)
- Redemptoryści (CSsR)
- Ojcowie Biali (MAfr)
- Sercanie (SCJ)
- Duchacze (CSSp)
- Pallotyni (SAC)
Misjonarz u Świadków Jehowy[edytuj | edytuj kod]
W wyznaniu Świadków Jehowy misjonarzem terenowym jest ochrzczony absolwent Kursu dla Ewangelizatorów Królestwa (wcześniej był nim absolwent Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead)[2], który na głoszenie dobrej nowiny o Królestwie Bożym przeznacza 130 godzin w miesiącu. Mianowany jest przez Komitet Służby Ciała Kierowniczego, a teren działalności wyznacza mu Komitet Oddziału[3]. Ze względu na wykonywanie specjalnego zadania misjonarz należy do Ogólnoświatowej Wspólnoty Specjalnych Sług Pełnoczasowych Świadków Jehowy[4]. W 2021 roku na całym świecie działało 3090 misjonarzy terenowych. Zostali przydzielani do zborów, w których są potrzeby związane z głoszeniem. Dodatkowo 1001 misjonarzy terenowych usługiwało w charakterze nadzorców obwodów i ich żon[5].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Statystyka misyjna 2018 r. - Wydarzenia - Aktualności - Komisja Episkopatu Polski ds. Misji, „Statystyka misyjna 2018 r. - Wydarzenia - Aktualności - Komisja Episkopatu Polski ds. Misji” [dostęp 2018-10-13] (pol.).
- ↑ Watchtower, Misjonarze terenowi – pracownicy na żniwach, jw.org, 17 listopada 2020 [dostęp 2020-11-17].
- ↑ Watchtower, Zorganizowani do spełnienia woli Jehowy, Towarzystwo Strażnica, 2020, s. 102, 103.
*Watchtower, Czy prowadzicie działalność misjonarską?, jw.org, 20 kwietnia 2014 [dostęp 2014-04-26].
*Kto dzisiaj spełnia wolę Jehowy?, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2014.
*Pamiętajmy o sługach pełnoczasowych, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watchtower, 15 września 2014, s. 30. - ↑ Watchtower, „Co ślubujesz, spełnij”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Towarzystwo Strażnica, kwiecień 2017, s. 3–8, ISSN 1234-1150.
- ↑ Misjonarze posyłani ‛do najdalszych miejsc na ziemi’, jw.org, 1 czerwca 2021 [dostęp 2021-06-01].