Mireła Demirewa

Mireła Demirewa
Мирела Демирева
Ilustracja
Mireła Demirewa (2012)
Pełne imię i nazwisko

Mireła Krasimorowa Demirewa

Data i miejsce urodzenia

28 września 1989
Sofia

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bułgaria
Igrzyska olimpijskie
srebro Rio de Janeiro 2016 skok wzwyż
Mistrzostwa Europy
srebro Amsterdam 2016 skok wzwyż
srebro Berlin 2018 skok wzwyż
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Bydgoszcz 2008 skok wzwyż
Mistrzostwa Europy juniorów
brąz Hengelo 2007 skok wzwyż

Mireła Krasimorowa Demirewa (bułg. Мирела Красимирова Демирева; ur. 28 września 1989 w Sofii) – bułgarska lekkoatletka specjalizująca się w skoku wzwyż.

Odpadła w eliminacjach podczas mistrzostw świata juniorów w Pekinie (2006). W kolejnym sezonie zdobyła brązowy medal mistrzostw Europy juniorów oraz uplasowała się na piątym miejscu igrzysk wojska. Wicemistrzyni globu juniorek z 2008 roku, sięgnęła w 2009 roku po srebro na światowym czempionacie wojskowych. Siódma zawodniczka halowych mistrzostw Europy z 2013. Dwa lata później była dziewiąta na światowym czempionacie w Pekinie. Uczestniczka mistrzostw Europy w Amsterdamie (2016), na których została wicemistrzynią Starego Kontynentu. Wicemistrzyni olimpijska z Rio de Janeiro (2016).

Reprezentantka Bułgarii w pucharze Europy oraz medalistka mistrzostw kraju w różnych kategoriach wiekowych. Stawała także na podium mistrzostw krajów bałkańskich.

Rekordy życiowe: stadion – 2,00 (10 czerwca 2018, Sztokholm oraz 10 sierpnia 2018, Berlin); hala – 1,95 (3 lutego 2018, Karlsruhe).

Jej rodzice także uprawiali lekkoatletykę – ojciec Krasimir Demirew został w 1981 mistrzem Europy juniorów w biegu na 400 metrów przez płotki, a matka Walja Demirewa biegała na 100 metrów.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
2005 Europejski festiwal młodzieży Włochy Lignano Sabbiadoro 6. miejsce 1,72[1]
2006 Mistrzostwa świata juniorów Pekin el. – 16. miejsce 1,78
2007 I liga pucharu Europy Włochy Mediolan 4. miejsce 1,83
Mistrzostwa Europy juniorów Holandia Hengelo 3. miejsce 1,82
Światowe igrzyska wojskowych Indie Hajdarabad 5. miejsce 1,78
2008 I liga pucharu Europy Turcja Stambuł 4. miejsce 1,84
Mistrzostwa świata juniorów Polska Bydgoszcz 2. miejsce 1,86
2009 Mistrzostwa świata wojskowych Bułgaria Sofia 2. miejsce 1,85
Młodzieżowe mistrzostwa Europy Litwa Kowno 7. miejsce 1,83
2011 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Czechy Ostrawa el. – 17. miejsce 1,80
2012 Mistrzostwa Europy Finlandia Helsinki 8. miejsce 1,92
2013 Halowe mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg 7. miejsce 1,87
Mistrzostwa krajów bałkańskich Bułgaria Stara Zagora 2. miejsce 1,92
Mistrzostwa świata Rosja Moskwa el. – 26. miejsce 1,83
2014 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Zurych el. – 17. miejsce 1,85
2015 Halowe mistrzostwa Europy Czechy Praga el. – 13. miejsce 1,87
II liga drużynowych mistrzostw Europy Bułgaria Stara Zagora 1. miejsce 1,91
Mistrzostwa świata Pekin 9. miejsce 1,88
2016 Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam srebro 2. miejsce 1,96
Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 2. miejsce 1,97
2017 I liga drużynowych mistrzostw Europy Finlandia Vaasa 3. miejsce 1,80
Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn 7. miejsce 1,92
2018 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham 6. miejsce 1,89
Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin srebro 2. miejsce 2,00
2019 II liga drużynowych mistrzostw Europy Chorwacja Varaždin 1. miejsce 1,94
Mistrzostwa świata Katar Doha 10. miejsce 1,89
2021 II liga drużynowych mistrzostw Europy Bułgaria Stara Zagora 2. miejsce 1,91
Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio 12. miejsce 1,93
2022 Halowe mistrzostwa świata Serbia Belgrad 8. miejsce 1,88
Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium 9. miejsce 1,86

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. European Youth Olympic Festival 2005. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]