Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia | 30 grudnia 1950 |
| Data likwidacji | 5 lipca 1956 |
| Siedziba |
Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli – polskie ministerstwo istniejące w latach 1950–1956, powołane w celu kierowania i zarządzania całokształtem spraw związanych z budownictwem miast i osiedli. Minister był członkiem Rady Ministrów.
Powołanie urzędu[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie ustawy z 1950 r. o organizacji władz i instytucji w dziedzinie budownictwa powołano urząd Ministra Budownictwa Miast i Osiedli oraz Ministra Budownictwa Przemysłowego w miejsce zniesionego urzędu Ministra Budownictwa[1].
Ministrowie[edytuj | edytuj kod]
- Roman Piotrowski (1951–1956)
Zakres działania[edytuj | edytuj kod]
Do zakresu działania urzędu należały sprawy:
- realizacji podstawowego budownictwa miejskiego i osiedlowego,
- budowli, których realizacja nie podlega zakresowi działania innych ministrów,
- ogólnego planowania, budowy, rozbudowy i przebudowy miast i osiedli,
- projektowania w zakresie budownictwa miejskiego i osiedlowego,
- nadzoru nad planowaną rozbudową miast i osiedli,
- nadzoru budowlanego i uprawnień budowlanych na podstawie przepisów prawa budowlanego,
- prowadzenia zakładów usługowych i wytwórczych związanych z produkcją budowlaną dla celów budownictwa miejskiego i osiedlowego,
- inne sprawy budownictwa nie zastrzeżone właściwości innych władz naczelnych oraz Komitetu do Spraw Urbanistki i Architektury.
Zniesienie urzędu[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie ustawy z 1956 r. o utworzeniu urzędu Ministra Budownictwa zniesiono urząd Ministra Budownictwa Miast i Osiedli[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ustawa z dnia 30 grudnia 1950 r. o organizacji władz i instytucji w dziedzinie budownictwa. Dz.U. z 1950 r. nr 58, poz. 523
- ↑ Dekret z dnia 5 lipca 1956 r. o utworzeniu urzędu Ministra Budownictwa. Dz.U. z 1956 r. nr 28, poz. 128