Milan Stibilj

Milan Stibilj
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1929
Lublana

Pochodzenie

słoweńskie

Data śmierci

26 lutego 2014

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor

Milan Stibilj (ur. 2 listopada 1929 w Lublanie[1][2], zm. 26 lutego 2014[3]) – słoweński kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował psychologię na Uniwersytecie Lublańskim (1952–1956)[1], uczył się też kompozycji u Karola Pahora w lublańskiej akademii muzycznej (1956–1961)[1][2]. Od 1963 do 1964 roku był uczniem Milko Kelemena w Zagrzebiu[1][2]. W latach 1966–1967 uczęszczał na kursy muzyki elektronicznej na Uniwersytecie w Utrechcie[1][2], następnie od 1967 do 1968 roku jako stypendysta Deutscher Akademischer Austauschdienst przebywał w Berlinie Zachodnim[1]. Od 1973 do 1974 roku był wykładowcą kompozycji na Uniwersytecie w Montrealu[1]. Pełnił funkcję sekretarza słoweńskiego oddziału Jeunesses Musicales (1971–1973) oraz konsultanta towarzystwa kulturalnego i słoweńskiego ministerstwa kultury (1976–1991)[1]. Zainicjował festiwal Slovenski Glasbeni Dnevi, propagujący muzykę współczesną[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W swojej twórczości podstawową rolę nadawał brzmieniu i jego strukturze, tworząc utwory o atonalnym brzmieniu, zróżnicowanej strukturze rytmicznej oraz misternie skonstruowanej, filigranowej fakturze[1]. Jako podstawowy materiał dźwiękowy wykorzystywał skalę chromatyczną, stosował też serie dwunastotonowe i ćwierćtony[1]. Posługiwał się precyzyjną, tradycyjną notacją muzyczną, wprowadzając niekiedy jednak także elementy aleatoryzmu[1].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Koncertantna glasba na róg i orkiestrę (1958)
  • Skladbe na róg i orkiestrę smyczkową (1959)
  • poemat symfoniczny Slaviček in vrtnica (1961)
  • Skladja na fortepian i orkiestrę (1963)
  • Impresje na flet, harfę, ksylofon i smyczki (1963)
  • Verz (1964)
  • Kontemplacja na obój i smyczki (1966)
  • Ekthesis (1967)
  • Xystus na 2 perkusje, kwintet dęty i smyczki (1975)
  • Orjana na 2 orkiestry smyczkowe (1979)
  • La Rosette (1982)
  • Žalostinka za umrlim drevesom (1985)
  • Bunker na orkiestrę smyczkową (1986)

Utwory kameralne

  • Anekdote na fortepian (1957)
  • Sarabanda na 4 klarnety (1960)
  • Asymilacja na skrzypce (1965)
  • Mondo na klarnet, skrzypce, kontrabas i perkusję (1965)
  • Kondensacja na puzon, 2 fortepiany i perkusję (1967)
  • Zoom na klarnet i bongosy (1970)
  • Séance na trio fortepianowe (1971)
  • Kathai na flet prosty i szpinet (1972)
  • Chirologie na flet i fortepian (1973)
  • Indijansko poletje na flet, klarnet, skrzypce, kontrabas i perkusję (1974)
  • Shota na fortepian (1979, zrewid. 1988)
  • Melancolia na skrzypce i organy (1980)
  • Gnomon na saksofon sopranowy, saksofon barytonowy i perkusję (1988)
  • Axon na saksofon altowy i fortepian (1992)

Utwory wokalne

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Sivina na głos i fortepian (1955)
  • Pomladna misel na głos i fortepian (1955)
  • Epervier de ta faiblesse, Domine na recytatora i perkusję (1964)
  • Słoweńskie requiem na tenora, chór i orkiestrę (1967)

Utwory na taśmę

  • Mavrica (1968)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 106. ISBN 978-83-224-0866-7.
  2. ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3480. ISBN 0-02-865530-3.
  3. ↑ Milan Stibilj. munzinger.de. [dostęp 2021-08-20]. (niem.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Milan_Stibilj&oldid=65165297”