Mikołaj Owen

Święty
Mikołaj Owen SJ
Nicholas Owen
męczennik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1550
Oxfordshire

Data śmierci

12 lub 22 marca 1606

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

15 grudnia 1929
przez papieża Piusa XI

Kanonizacja

25 października 1970
przez Pawła VI

Wspomnienie

22 marca

Atrybuty

palma

Szczególne miejsca kultu

Burton Latimer

Multimedia w Wikimedia Commons

Mikołaj Owen SJ, (ur. ok. 1550 w Oxfordshire, zm. 12 lub 22 marca 1606) – święty katolicki, jezuita, męczennik[1].

Za panowania królowej Elżbiety I praktykowanie religii katolickiej traktowane było jako zdrada i od 1585 roku dla kapłanów wyświęconych za granicą karane śmiercią[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mikołaj Owen pochodził z wielodzietnej rodziny Waltera Owena. Z zawodu kamieniarz i cieśla[2], niewielkiego wzrostu[3], był jednym z pierwszych jezuitów wśród zakonników angielskich[1]. Do zakonu wstąpił przed 1580 rokiem.

Dzięki swym umiejętnościom w przechytrzaniu królewskich śledczych, poszukujących katolickich księży, m.in. przez konstruowanie kryjówek (ang. priest hole) w domach ziemian, wśród których były też takie, które mogły pomieścić nawet sześć do dziesięciu osób[4], zyskał przydomek Little John (Mały Jasiu)[1]. A. Hogge w „God’s Secret Agents” przydomek wiąże z budową ciała, gdyż Mikołaj Owen był „niewiele tylko większy od karła”[5][a]. Jego działania uratowały życie wielu duszpasterzy działających w podziemiu. W tym czasie za bycie księdzem katolickim na terytorium Zjednoczonego Królestwa podlegało oskarżeniu o zdradę stanu[6]. Niektóre z jego konstrukcji zachowały się do czasów współczesnych, m.in. w Harvington Hall koło Birmingham[7][2]. Kiedy aresztowano Edmunda Campiona, Mikołaj Owen publiczne określił go mianem męczennika[1].

Został aresztowany w 1594, wespół z Johnem Gerardem i wkrótce zwolniony[2]. Po uwolnieniu kontynuował działalność pomagając m.in. działającemu w ukryciu H. Garnetowi SJ, prowincjałowi jezuitów. Powtórne aresztowanie nastąpiło w Hindlip Hall, w hrabstwie Worcestershire, gdy podczas rewizji trwającej w sumie dwanaście dni, wyszedł po czterech dniach z kryjówki, w której przebywał z innym jezuitą bez jedzenia i picia. Został przewieziony do Londynu i uwięziony w Tower[1]. W tym czasie w Hindlip przebywał także prowincjał Henry Garnet i jeszcze inny jezuita, schowani w bardzo ciasnej kryjówce, potajemnie karmieni przez gospodarzy przez słomkę. Wyszli z niej dopiero po ośmiu dniach zmuszeni przez potrzeby fizjologiczne. Pochwyceni, zostali przesłuchani przez Radę królewską, której członkiem był także Robert Cecil, osobiście ucieszony z powodu aresztowania Owena[3]. Święty poddawany był bezskutecznie torturom mającym na celu ujawnienie wybudowanych kryjówek[4]. Tortury doprowadziły do jego męczeńskiej śmierci. Okoliczności śmierci i datę podaje się za sprawozdaniem ambasadora Wenecji[1].

Beatyfikowany został przez papieża Piusa XI 15 grudnia w grupie 136 angielskich męczenników w 1929 roku, a 25 października 1970 kanonizowany w grupie Czterdziestu męczenników Anglii i Walii przez Pawła VI.

Atrybutem świętego Mikołaja Owena jest palma[8].

Miejscem kultu jest kościół pod wezwaniem Świętego Mikołaja Owena w parafii Świętego Edwarda Wyznawcy na terenie Burton Latimer[9].

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dies natalis (22 marca)[8].

  • Kryjówka (priest hole) w schodach wykonana przez Mikołaja Owena w XVI wiecznej rezydencji ziemiańskiej Harvington Hall w hrabstwie Worcestershire.
    Kryjówka (priest hole) w schodach wykonana przez Mikołaja Owena w XVI wiecznej rezydencji ziemiańskiej Harvington Hall w hrabstwie Worcestershire.
  • Wejście do innej kryjówki zrobionej przez Owena w Harvington Hall – w bibliotece domowej.
    Wejście do innej kryjówki zrobionej przez Owena w Harvington Hall – w bibliotece domowej.
  • Wejście do kryjówki w bibliotece domowej Harvington Hall widziane od wewnątrz.
    Wejście do kryjówki w bibliotece domowej Harvington Hall widziane od wewnątrz.
  • Ukryte wejście do priest hole w Partingdale House, Middlesex
    Ukryte wejście do priest hole w Partingdale House, Middlesex
  • Schowek znajdujący się pod podłogą w pomieszczeniu przylegającym do saloniku domu należącego do Humphreya Pakingtona, zbudowanego w latach 80. XVI wieku (Harvington Hall)[7].
    Schowek znajdujący się pod podłogą w pomieszczeniu przylegającym do saloniku domu należącego do Humphreya Pakingtona, zbudowanego w latach 80. XVI wieku (Harvington Hall)[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Starsze źródła (patrz przypisy ze źródłami publikowanymi w internecie) również wiążą przydomek ze wzrostem M. Owena.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 4: M-P. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2000, kol. 305-306. ISBN 83-7097-671-9.
  2. ↑ a b c d Biography of St. Nicholas Owen. St. Edward's Parish Kettering. [dostęp 2013-04-04]. (ang.).
  3. ↑ a b Angelo Stagnaro: ‘Master Illusionist’ The Tower of London Is Hallowed for the Blood St. Nicholas Owen Spilled There. National Catholic Register, Oct 14, 2008. [dostęp 2013-04-04]. (ang.).
  4. ↑ a b Fr. Nick King SJ: St. Nicholas Owen SJ (1560? – 1606). [w:] Jesuit Companions, The Southern Cross and CB Publishing, Cape Town [on-line]. Jesuit vocations - Britain. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
  5. ↑ Alice Hogge: God’s Secret Agents. London: Harper Collins, 2005, s. 118.
  6. ↑ Catholic Encyclopedia (1913)/Nicholas Owen. [dostęp 2013-04-04]. (ang.).
  7. ↑ a b The priest hides. [w:] Harvington Hall official website [on-line]. [dostęp 2013-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-29)]. (ang.).
  8. ↑ a b Fabio Arduino: San Nicola Owen Gesuita, martire. 2007-03-17. [dostęp 2013-04-21]. (wł.).
  9. ↑ St. Nicholas Owen Church. [dostęp 2013-04-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mikołaj_Owen&oldid=71459782”