Mikołaj Bibikow
 | |
 generał kawalerii | |
| Pełne imię i nazwisko | Nikołaj Walerianowicz Bibikow |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Późniejsza praca | prezydent Warszawy (1892−1906) |
| Odznaczenia | |
        | |
Mikołaj Bibikow, Nikołaj Walerianowicz Bibikow (ros. Николай Валерианович Бибиков; ur. 28 sierpnia?/9 września 1842 w Petersburgu, zm. 21 lutego 1923 w Pradze) – rosyjski generał, w latach 1892−1906 prezydent Warszawy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urząd Prezydenta Warszawy objął 6 października 1892. Kontynuował po swoim poprzedniku Sokratesie Starynkiewiczu budowę kanalizacji i wodociągów miejskich. Podczas jego prezydentury powstały parki: Ujazdowski i Skaryszewski. Zainicjował budowę miejskich hal handlowych, w tym największych Hal Mirowskich[1]. Ponadto podczas jego kadencji m.in. zbudowano elektrownię i rozpoczęto elektryfikację miasta, uruchomiono kolejki: grójecką, marecką i jabłonowską, zbudowano wiadukt Markiewicza, rozpoczęto budowę Trzeciego Mostu na Wiśle (mostu Poniatowskiego), a także wybrukowano wiele ulic.
Ponieważ z jego inicjatywy obsadzono drzewami szereg ulic oraz urządzono wiele warszawskich ogródków i skwerów, Bibikow zyskał żartobliwy przydomek skwiernego gienierała[2].
Podczas rewolucji 1905 pod naciskiem społeczeństwa zgodził się na wprowadzenie języka polskiego do urzędów, a także na umieszczenie w ratuszu polskich napisów. Wobec projektu wyboru prezydenta spośród członków Rady Miejskiej podał się do dymisji 29 czerwca 1906. Po ustąpieniu został urzędnikiem do specjalnych poruczeń w Urzędzie Warszawskiego Gubernatora.
Generał-major od 1890, generał-lejtnant od 1899, generał kawalerii od 1906.
Ostatnie lata życia spędził w Pradze. Został pochowany w prawosławnej części cmentarza Olszańskiego w Pradze.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Chronologicznie[3]:
- rosyjski Order Świętej Anny IV kl. (1864)
- rosyjski Order Świętej Anny III kl. (1870)
- rosyjski Order Świętego Stanisława II kl. (1873)
- perski Order Lwa i Słońca (1873)
- rosyjski Order Świętego Włodzimierza IV kl. z mieczami i kokardą (1878)
- rosyjski Order Świętej Anny II kl. z mieczami (1878)
- rosyjski Złoty Oręż „Za Waleczność” (1873)
- rosyjski Order Świętego Włodzimierza III kl. (1893)
- rosyjski Order Świętego Stanisława I kl. (1895)
- austro-węgierski Order Franciszka Józefa (1897)
- czarnogórski Order Daniły I (1898)
- rosyjski Order Świętej Anny I kl. (1902)
- rosyjski Order Świętego Włodzimierza II kl. (1906)
- rosyjski Order Orła Białego (1916)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Malte Rolf: Rządy imperialne w Kraju Nadwiślańskim. Królestwo Polskie i cesarstwo rosyjskie (1864–1915). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2016, s. 210. ISBN 978-83-235-2572-1.
- ↑ Stefan Kieniewicz: Warszawa w latach 1795–1914. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 192.
- ↑ Alexey Likhotvorik: Бибиков Николай Валерианович (id – 2705). [w:] Русская армия в Первой мировой войне [on-line]. www.grwar.ru, 2012-07-21. [dostęp 2021-03-21]. (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 58. ISBN 83-01-08836-2.
- kursywa – pełniący funkcję Prezydenta Warszawy