Miedziana (Warszawa)
| Osiedle Warszawy | |
 Budynek przy ul. Twardej 54 należący do osiedla, w tle po lewej Twarda 56A | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Powierzchnia | 0,04 km² |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°13′45″N 20°59′34″E/52,229167 20,992778 | |
Miedziana[1][2][3] – osiedle w dzielnicy Wola w Warszawie.
Położenie i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Osiedle Miedziana znajduje się na warszawskiej Woli, na obszarze Miejskiego Systemu Informacji Mirów[4][5]. Zostało wybudowane w latach 1963–1967 według projektu Zygmunta Stępińskiego i Andrzeja Milewskiego[1]. Jest położone na 4-hektarowym terenie między ulicami: Miedzianą, Sienną, Żelazną i Twardą (wcześniej Krajowej Rady Narodowej)[1]. Powstało w miejscu prowizorycznych zabudowań i warsztatów stanowiących część rejonu nazywanego po II wojnie światowej „Dzikim Zachodem”[6]. Nazwa osiedla pochodzi od nazwy ulicy[1].
Zespół mieszkaniowy składa się z kilku budynków wielorodzinnych, w tym o 11 i 13 kondygnacjach, które uzupełniły niezburzoną zabudowę przedwojenną[1]. Nowo wybudowane budynki pomieściły 788 mieszkań, przy 1869 pomieszczeniach i miały kubaturę 160 772 m³[7]. Całość zaplanowano dla ok. 3500 mieszkańców[1]. Bloki uzupełniły pierzeję ulicy Miedzianej, a także stworzyły strefę dominanty wysokościowej przy nowo powstałym zielonym placyku ograniczonym ulicami Żelazną, Sienną i Twardą[8]. Na szczytach niektórych budynków zaprojektowano detale architektoniczne w postaci wygiętych żelbetowych daszków, jednak zostały one zrealizowane w ograniczonej formie[8]. Za jego realizację odpowiedzialne było Przedsiębiorstwo Budownictwa Mieszkaniowego „Centrum”[9].
W wyniku budowy osiedla zaistniała konieczność przeniesienia warszawskiej izby wytrzeźwień tzw. „żłobka”, który mieścił się w baraku przy skrzyżowaniu ulic Srebrnej i Żelaznej[1]. Nową siedzibę izba znalazła przy ulicy Kolskiej[1].
Stanowi jedno z tzw. metalowych osiedli w Warszawie, obok pobliskich Złotej i Srebrnej[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, 1987, s. 109–110. ISBN 83-85028-56-0.
- ↑ Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 91. OCLC 831027217.
- ↑ Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 485, ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2022-01-26].
- ↑ Rada Gminy Warszawa-Centrum, Uchwała Nr 389/XXXVI/96 Rady Gminy Warszawa-Centrum z dnia 19 września 1996 r. [online]
- ↑ Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, 1987, s. 115–116. ISBN 83-85028-56-0.
- ↑ Barbara Opławska i inni, Warszawskie osiedla ZOR, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1968, s. 153.
- ↑ a b Osiedle “Miedziana”, Warszawski Modernizm Powojenny, 8 maja 2017 [dostęp 2022-01-27].
- ↑ Krystyna Krzyżakowa, Śródmiejskimi śladami PBM – Centrum, „Stolica” (11 (953)), Warszawa, 13 marca 1966, s. 2, ISSN 0039-1689.
