Mieczysław Warmus
| Data i miejsce urodzenia | 1 czerwca 1918 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 września 2007 |
| profesor nauk matematycznych | |
| Specjalność: metody probabilistyczne informatyki | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 15 marca 1950 |
| Habilitacja | 22 lutego 1958 |
| Profesura | 29 maja 1958 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Uniwersytet Wrocławski |
| Odznaczenia | |
  | |
Mieczysław Warmus ps. Mruk (ur. 1 czerwca 1918 w Dobrowlanach, zm. 20 września 2007 w Wollongongu)[1] – polski matematyk, prekursor informatyki w Polsce, profesor zwyczajny, wykładowca akademicki, autor ponad stu prac naukowych, pracownik PAN.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. W czasie II wojny światowej uczestnik powstania warszawskiego. Uczeń Wrocławskiej Szkoły Matematycznej. W dniu 24 listopada 1949 roku na wspólnym posiedzeniu Wydziału Nauk Matematycznych i Przyrodniczych oraz Wydziału Nauk Medycznych Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego profesor Hugo Steinhaus, promotor przewodu doktorskiego mgr Mieczysława Warmusa, przedstawia jego rozprawę pt. „O obliczaniu pól obszarów płaskich za pomocą siatek równoległobocznych” jako rozprawę doktorską. W dniu 15 marca 1950 Uniwersytet Wrocławski nadaje Mieczysławowi Warmusowi stopień doktora. Uchwałą z dnia 30 czerwca 1954 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna dla Pracowników Nauki przyznaje mu tytuł docenta. W listopadzie 1955 za osiągnięcia w pracy otrzymuje Uchwałą Rady Państwa Medal 10-lecia Polski Ludowej. W 1956 roku otrzymuje nagrodę Instytutu Matematycznego PAN. W październiku 1957 roku Uchwałą Rady Państwa otrzymuje Złoty Krzyż Zasługi. W tym samym roku otrzymuje nagrodę Rektora Politechniki Wrocławskiej. Praca habilitacyjna pt. ”Funkcje Nomogramowalne” zostaje obroniona 22 lutego 1958. Z dniem 1 stycznia 1958 otrzymuje funkcję Kierownika Zespołowej Katedry Matematyki Politechniki Wrocławskiej. Uchwałą z dnia 29 maja 1958 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna dla Pracowników Nauki przyznaje doc. dr hab. Mieczysławowi Warmusowi tytuł naukowy Profesora Nadzwyczajnego wiąże się to również z przeniesieniem służbowym z Politechniki Wrocławskiej do Instytutu Badań Jądrowych w Warszawie. W latach 1961–1968 pełnił funkcję dyrektora Centrum Obliczeniowego PAN. W 1966 roku Rektor UW powierza mu obowiązki profesora oraz kierownika Katedry Statystyki Matematycznej na Wydziale Matematyki i Fizyki UW. W czerwcu 1973 roku Rada Państwa nadaje mu tytuł naukowy profesora zwyczajnego. Od 1985 profesor wykładał na University of Wollongong w Australii.
Życiu prof. Mieczysława Warmusa została poświęcona książka Jadwigi Dutkiewicz pt. Mieczysław Warmus życie i praca naukowa, opublikowana w Sydney (Australia) przez córkę M. Warmus Teresę Simińską w 2003 r. (ISBN 0-646-42666-4).
Pochowany 2 października 2007 r. na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 191-5-9/10)[2].
Wybrana bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Modelowanie matematyczne w przewlekłej zastoinowej niewydolności krążenia, IPI PAN, Warszawa, 1986 r.
- Uogólnione odwrotności macierzy, PWN, Warszawa, 1972 r.
- Wektory i macierze, t. 1, PWN, Warszawa, 1981 r., ISBN 8301023637
- Prace Mieczysława Warmusa dostępne w Sieci (Katalog HINT)
- Prekursorskie artykuły o analizie przedziałowej. ippt.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-18)]., 1956 r.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Biogram - Biblioteka Jagiellońska - Uniwersytet Jagielloński [online], bj.uj.edu.pl [dostęp 2021-11-15].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WARMUS, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-18].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona poświęcona Mieczysławowi Warmusowi [dostęp 2010-02-16]
- Prof. zw. dr hab. Mieczysław Warmus, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2010-02-16].[martwy link]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- nekrologi w Gazecie Wyborczej 27 września 2007