Mieczysław Prószyński (działacz ONR)

Grób adwokata Mieczysław Prószyński na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie

Mieczysław Prószyński (ur. 1909, zm. 8 września 1979 w Warszawie) – adwokat, działacz ruchu narodowego (Obóz Narodowo-Radykalny).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Był zaangażowany w działalność organizacji narodowych: od 1924 w Straży Narodowej, od 1928 był kierownikiem Sekcji Akademickiej w Obozie Wielkiej Polski (gdzie stał również na czele Sekcji Robotniczej). W 1933 stał na czele Sekcji Młodych Stronnictwa Narodowego. W latach 1929-1930 był prezesem „Bratniej Pomocy“ Studentów UW[1][2].

Podczas zebrania 9 kwietnia 1934, gdy zakazano druku „Sztafety” oficjalnie opuścił Stronnictwo Narodowe deklarując powstanie nowej organizacji, która miała różnić się od pozostałych stosowanymi metodami[3].

Był jednym z sygnatariuszy Deklaracji Obozu Narodowo-Radykalnego, która została podpisana ją 14 kwietnia 1934 na stołówce Politechniki Warszawskiej. Był działaczem Obozu Narodowo-Radykalnego „ABC”, za co osadzono go 8 lipca 1934 w Berezie Kartuskiej. Zanim do tego doszło stał na czele Wydziału Stołecznego ONR oraz wchodził w skład Wydziału Organizacyjnego tego ugrupowania. Był członkiem Narodowego Zrzeszenia Adwokatów oraz Związku Adwokatów Polskich. Podczas II wojny światowej przebywał w obozach koncentracyjnych, m.in. na Majdanku (od 17 stycznia 1943). Po 1945 skupił się na działalności prawniczej. Udał się na emigrację[4][5]. Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 29A-3-1).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W.J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934-1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, IPN, Warszawa 2011, s. 65, przypis nr 19.
  2. M. Kofin, Program polityki akademickiej w pracy Akademik i polityka Jana Mosdorfa, [w:] Endecja wczoraj i jutro. Studia z zakresu myśli nacjonalistycznej XX i XXI w., red. K. Kofin, M. Kofin, Łódź 2017, s. 70, przypis nr 12.
  3. W.J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934-1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, IPN, Warszawa 2011, s. 66.
  4. W.J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934-1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, IPN, Warszawa 2011, s. 65, przypis nr 19, 67.
  5. J.M. Majchrowski, Obóz Narodowo-Radykalny - okres działalności legalnej, „Dzieje Najnowsze“, 8, 1976, 3, s. 59, 66.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]