Mieczysław Obarski
_staand,_Bestanddeelnr_190-1256.jpg) Mieczysław Obarski (1934) | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 kwietnia 1899 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 15 listopada 1963 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | dziennikarz |
| Narodowość | polska |
| Odznaczenia | |
   | |
Mieczysław Stanisław Obarski (ur. 8 kwietnia 1899 w Warszawie, zm. 15 listopada 1963 w Londynie) – polski dziennikarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W czasie nauki w szkole średniej należał do Związku Młodzieży Polskiej „Przyszłość” („Pet”-u)[1]. Ukończył studia z tytułem magistra. Został dziennikarzem. Po śmierci Leona Matuszewskiego, od 25 sierpnia 1929 był dyrektorem agencji telegraficznej „Express”[2]. Był redaktorem naczelnym Polskiej Agencji Telegraficznej, a 17 września 1938 premier Felicjan Sławoj Składkowski mianował go dyrektorem PAT[3][4].
Został awansowany na stopień podporucznika rezerwy łączności Wojska Polskiego ze starszeństwem z 1 lipca 1925[5]. W 1934 był oficerem rezerwowym 6 Batalionu Telegraficznego w Jarosławiu i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III[6].
Po zakończeniu II wojny światowej pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł 16 listopada 1963 w Londynie. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu North Sheen.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1934)[7]
- Medal Niepodległości (23 grudnia 1933)[8]
- Order Krzyża Orła III klasy (Estonia, 1934)[9]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 49 (1918), Warszawa: Archiwum Akt Nowych.
- ↑ Agencja Telegraficzna EXPRESS - zmiana prezesa
- ↑ Nowy dyrektor P. A. T.. „Orędownik Ostrowski”, s. 2, Nr 111 z 16 września 1938.
- ↑ Redaktor Obarski dyrektorem PAT-a. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 214 z 21 września 1938.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 177.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 700.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337 „za zasługi na polu pracy publicystyczno-dziennikarskiej”.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Eesti tänab 1919–2000, Tallinn: Eesti Vabariigi Riigikantselei, 2000, s. 166, ISBN 9985-60-778-3 [dostęp 2014-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-27] (est.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Mieczysław Obarski. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-08-22].