Mieczysław Mieszczankowski
Data i miejsce urodzenia | 3 lutego 1926 |
---|---|
Data śmierci | 17 listopada 1991 |
Miejsce spoczynku | Cmentarz Wojskowy na Powązkach |
Zawód, zajęcie | ekonomista |
Mieczysław Mieszczankowski (ur. 3 lutego 1926 w Skrzyńsku[1], zm. 17 listopada 1991) – polski ekonomista marksistowski specjalizujący się w tematyce renty gruntowej i ekonomiki rolnictwa, profesor nauk ekonomicznych, wiceminister finansów w rządzie Wojciecha Jaruzelskiego (1981–1982).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W czasie okupacji niemieckiej pracował jako robotnik[1]. Od 1945 do 1946 był instruktorem w Komitecie Miejskim Polskiej Partii Robotniczej[1]. Od lipca 1948 do grudnia 1949 był referentem w Ministerstwie Handlu Zagranicznego[1]. W 1950 ukończył studia i do 1952 był asystentem w Katedrze Ekonomii Politycznej w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie[1]. W latach 1951–1954 był aspirantem w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych przy KC PZPR[2]. Od 1954 do 1956 był instruktorem w Wydziale Organizacyjnym KC PZPR. W okresie 1955–1957 pracował jako adiunkt na Uniwersytecie Warszawskim, a równocześnie od 1956 do 1957 był adiunktem w Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR[1]. Od 1957 był zastępcą profesora w Katedrze Ekonomii Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR, a od 1963 do 1968 docentem etatowym tejże katedry[1]. Pracując w WSNS, od 1958 był zastępcą kierownika Katedry Ekonomii Politycznej, od 1962 prodziekanem, a następnie od 1963 do 1968 dziekanem Wydziału Ekonomicznego tej uczelni[1].
Od 1959 do 1980 współpracował z redakcją tygodnika „Życie Gospodarcze”[1]. W latach 1967–1969 był sekretarzem generalnym Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego[1]. Od czerwca 1969 do listopada 1981 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Finansów w Warszawie[1]. Od stycznia 1982 do lutego 1983 sprawował urząd podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów[1]. W latach 1984–1990 był redaktorem naczelnym czasopisma Studia Ekonomiczne, wydawanego przez Instytut Nauk Ekonomicznych PAN.
Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim-Wojskowym (kwatera C21- rząd 4- grób 13)[3].
Najważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]
- Struktura agrarna Polski międzywojennej (1960)
- Teoria renty absolutnej (1964)
- Monopol: rozwój kapitalizmu od stadium wolnokonkurencyjnego do monopolistycznego i państwowo-monopolistycznego (tom 1: 1974, tom 2: 1979. tom 3: 1982)
- Rolnictwo II Rzeczypospolitej (1983)
- Ekonomia: zarys popularny (1987)
- Keynesizm lat osiemdziesiątych (1990)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l Informacje w BIP IPN. [dostęp 2022-03-26].
- ↑ Bogusław Czarny: Wpływ aspirantów Katedry Ekonomii Politycznej w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych w Warszawie na polską ekonomię po II wojnie światowej, Ekonomia nr 41/2015, s. 25-57.
- ↑ Miejsce pochówku. [dostęp 2018-09-06].