Mieczysław Kwiecień

Mieczysław Kwiecień
Ilustracja
Mieczysław Kwiecień (2013)
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1936
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 września 2020
Warszawa

Wyznanie

pentekostalizm

Kościół

ZKE w PRL
Kościół Zielonoświątkowy w RP

Multimedia w Wikimedia Commons

Mieczysław Tadeusz Kwiecień (ur. 15 czerwca 1936 w Warszawie, zm. 14 września 2020 tamże) – polski duchowny protestancki wyznania zielonoświątkowego, biblista, tłumacz Biblii, kaznodzieja w zborze Warszawa-Wola, absolwent Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej (1960) i Uniwersytetu w Bazylei (1961), Kierownik Szkoły Biblijnej ZKE (1972–1981), wieloletni dziekan i wykładowca Warszawskiego Seminarium Teologicznego[1]. Przygotował konkordancję dla Biblii warszawskiej. Współpracował z czasopismami religijnymi trzech Kościołów protestanckich.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 15 czerwca 1936 roku w Warszawie. Jego ojciec zmarł w obozie koncentracyjnym Vaihingen w grudniu 1944 roku[2]. W 1953 został członkiem zboru warszawskiego ZKE[3]. Studiował teologię na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie (1955–1960) oraz na Uniwersytecie w Bazylei (1960–1961). W Bazylei słuchał wykładów Karla Bartha i Oscara Cullmanna[2]. Ożenił się z Bożeną, ekonomistką, z którą miał jedną córkę – Monikę[4].

Od 1963 był kaznodzieją w I zborze warszawskim, a od 1984 roku w IV zborze warszawskim ZKE[4][5]. W 1971 roku wszedł do Rady Kościoła ZKE z ramienia wolnych chrześcijan[6]. Członkiem Rady Kościoła pozostał do roku 1978[4][7]. Od roku 1972 był kierownikiem powołanej po dłuższej przerwie Szkoły Biblijnej[4][8]. Funkcję tę pełnił do roku 1981, kiedy to zrezygnował ze względu na naciski ze strony Kazimierza Murantego, sekretarza Rady Kościoła[9]. Funkcję tę przejął Włodzimierz Rudnicki[10]. Wraz z grupą kilkunastu osób przyłączył się do ugrupowania zielonoświątkowców, z którą w 1984 utworzyli własny zbór – Zbór Warszawa-Wola. Pozostał wykładowcą, wykładał Wstęp do Starego Testamentu. Poza biblistyką do jego zainteresowań należała historia Kościoła oraz dialog chrześcijańsko-żydowski[1]. Wychował wiele pokoleń pastorów i pracowników kościelnych[11].

W czasach PRL-u przez okres 15 lat był inwigilowany przez bezpiekę. Po upadku komunizmu nie chciał wiedzieć, kto na niego donosił. Według oceny Adama Ciućki był wzorem chrześcijanina w czasach PRL-u[12].

Zmarł 14 września 2020 roku[12]. Pogrzeb Mieczysława Kwietnia odbył się 23 września, na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie[11] (kwatera 10-2-14)[13].

Jego córka, Monika[1][4], była redaktorem naczelnym „Jednoty” oraz miesięcznika „Chrześcijanin” (2002–2009)[14][15].

Biblista i publicysta[edytuj | edytuj kod]

Redakcja „Chrześcijanina” (1988), od lewej stoją: Kwiecień, Tomaszewski, M. Czajko, E. Czajko i K. Krystoń.

W 1962 roku wespół z Edwardem Czajką napisał szereg artykułów do „Kalendarza Jubileuszowego” ZKE na rok 1963. We dwójkę zredagowali Kalendarz zarówno pod względem merytorycznym, jak i technicznym, ale ze względu na wymogi polityki wewnątrzkościelnej w stopce redakcyjnej pojawił się także Józef Mrózek i Bolesław Winnik[16].

W latach 1963–1970 był stałym współpracownikiem „Jednoty”. W latach 1964–1971 i 1982–1988 był sekretarzem redakcji „Chrześcijanina”[4][5]. W owym czasie główny ciężar pracy redakcyjnej spoczywał na nim, ponieważ pozostali członkowie redakcji mieli inne obowiązki kościelne i nie mogli poświęcać pismu wiele czasu[17]. W wywiadzie dla „Chrześcijanina” z 1988 powiedział, że praca w redakcji tego pisma była istotną częścią jego życia[18]. W roku 1989, od stycznia do grudnia, był redaktorem naczelnym tego miesięcznika[17]. Współpracował też z dwumiesięcznikiem „Słowo i Życie”, pismem Kościoła Zborów Chrystusowych[5].

Odebranie dyplomu Tow. Biblijnego podczas prezentacji Ksiąg Prorockich przekładu ekumenicznego (2016-12-09)

W latach 1982–2012 wraz z ks. Janem Anchimiukiem, późniejszym arcyb. Jeremiaszem (prawosławny), ks. prof. M. Czajkowskim (katolik) i Janem Turnauem (katolik) podjął się dokonania przekładu ekumenicznego Nowego Testamentu[19]. Była to prywatna inicjatywa ekumeniczna, niemająca oficjalnego wsparcia ze strony Kościołów i dlatego przekład uzyskał nazwę – Ekumeniczny Przekład Przyjaciół (EPP)[20][21]. Kwiecień był tłumaczem oraz redaktorem przekładu[22].

Opracował biografię Watchmana Nee, która została opublikowana w odcinkach w „Chrześcijaninie” w 1981 roku, a następnie w całości w „Kalendarzu Chrześcijanina”. W 1999 zbór cieszyński wydał ją w formie książki[23]. Wraz z Józefem Kajfoszem opracował konkordancję do Biblii warszawskiej[24].

W roku 1977 zaproponował definicję tzw. „wolnych kościołów”: „Jest to nowa wspólnota chrześcijan, która powstała z autentycznego pragnienia całkowitego wykonania woli Bożej i trwania w posłuszeństwie i wierności w stosunku do jedynego Pana, Jezusa Chrystusa, i Jego uniwersalnego Królestwa; a w swoim świadectwie wiary manifestuje inny rodzaj duchowości chrześcijańskiej, składa się z ludzi, którzy swoje uczestnictwo realizują dobrowolnie, odpowiedzialnie i świadomie”[25]. Definicja ta była cytowana przez Henryka Ryszarda Tomaszewskiego[26] i Wojciecha Gajewskiego[27].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Waldemar Lisieski przemawia na pogrzebie Kwietnia.
Grób Mieczysława Kwietnia na cmentarzu ewangelicko-reformowanym przy ul. Żytniej w Warszawie
Książki
  • M. Kwiecień: Watchman Nee. Biografia. Arka, 1999. ISBN 83-911305-2-5.
  • Konkordancja Biblijna do Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu (Biblia Warszawska). opr. Józef Kajfosz, Mieczysław Kwiecień. Warszawa: „Vocatio”, 1995. ISBN 83-7146-029-5.
Artykuły
  • M. Kwiecień: Ruch ewangelicznych chrześcijan. W: Kalendarz jubileuszowy 1963. Warszawa: Zjednoczony Kościół Ewangeliczny, 1963, s. 57–65.
  • M. Kwiecień: Droga życia (Szkic biograficzny). W: Stanisław Krakiewicz: Aby byli jedno. Warszawa: ZKE, 1975, s. 7–22.
  • M. Kwiecień. O dziejach języka Starego Testamentu. „Chrześcijanin”. Nr 3, s. 9–13, 1977. 
  • M. Kwiecień. O wolnych kościołach. „Chrześcijanin”. Nr 7–8, s. 5–11, 1977. 
  • M. Kwiecień. O ofiarach starotestamentowych. „Kalendarz Chrześcijanina”, s. 241–250, 1979. Warszawa. 
  • M. Kwiecień. Słownik miar, wag i monet występujących w starożytności biblijnej. „Kalendarz Chrześcijanina”, s. 251–257, 1979. 
  • M. Kwiecień: Die Freikirchen In Polen. W: Őkumene in Polen. Herausgegeben in Verbindung mit dem Polnischen Őkumenischen Rat von Gerhard Bassarak. Berlin 1982. s. 103–117.
  • M. Kwiecień. Moje tak i nie, w: Papież w oczach Polaków innych wyznań i religii (ankieta). „Więź”. Nr 10 (480), s. 56–61, 1998. 
  • M. Kwiecień. Moi mistrzowie duchowi (ankieta). „Więź”. Nr 9 (503), s. 67–71, 2000. 
  • M. Kwiecień. Dlaczego chrześcijanie w Polsce powinni modlić się za narodem żydowskim?. „Chrześcijanin”. Nr. 5–6, s. 16–17, 2008. 
  • M. Kwiecień, Chrześcijańska Akademia Teologiczna i Warszawskie Seminarium Teologiczne. Kontakty i współpraca, [w:] Ekumenizm i ewangelicyzm. Studia ofiarowane Profesorowi Karolowi Karskiemu w 70. urodziny, pod redakcją Marcina Hintza i Tadeusza J. Zielińskiego, Warszawa 2010, s. 219–233.
  • M. Kwiecień, Abp Jeremiasz Jan Anchimiuk jako współtłumacz Nowego Testamentu (EPP), [w:] Ku Słowu, ku Kościołowi, ku światu. Księga pamiątkowa ofiarowana Arcybiskupowi Jeremiaszowi (Janowi Anchimiukowi) w 70. rocznicę urodzin, pod redakcją Kaliny Wojciechowskiej i Wsiewołoda Konacha, Warszawa 2013, s. 187–196.
Przekłady
  • Aiden Wilson Tozer: Klucz do głębszego życia. przeł. M. Kwiecień, W. Lisieski. Warszawa: „Vocatio”, 1992. ISBN 83-85435-12-3.
  • Nowy Testament. Ekumeniczny Przekład Przyjaciół. Warszawa: 2012.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c wst.edu ↓.
  2. ↑ a b Kwiecień 2021 ↓, s. 40.
  3. ↑ Sobiech 2019 ↓, s. 449.
  4. ↑ a b c d e f Chrześcijanin 1988 ↓, s. 12–13.
  5. ↑ a b c Słowo i Życie 1993 ↓.
  6. ↑ Tomaszewski 2009 ↓, s. 282.
  7. ↑ Mironczuk 2006 ↓, s. 242–243.
  8. ↑ Tomaszewski 2009 ↓, s. 291.
  9. ↑ Tomaszewski 2009 ↓, s. 378.
  10. ↑ Tomaszewski 2009 ↓, s. 379.
  11. ↑ a b Kwiecień i Tomaszewski 2020 ↓.
  12. ↑ a b Ciućka 2020 ↓.
  13. ↑ śp. Mieczysław Tadeusz Kwiecień
  14. ↑ CHN 2012 ↓.
  15. ↑ Zieliński 2014 ↓, s. 344.
  16. ↑ Czajko 2003 ↓, s. 45–46.
  17. ↑ a b Kamiński 2012 ↓, s. 183.
  18. ↑ Chrześcijanin 1988 ↓, s. 14.
  19. ↑ Polak 1984 ↓, s. 48–50.
  20. ↑ Nowy Testament w przekładzie zespołu ekumenicznego. baptysci.waw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-19)]. I zbór KChB
  21. ↑ Wojciechowska 2013 ↓, s. 28–31.
  22. ↑ EPP 2012 ↓, s. 4.
  23. ↑ Watchman Nee. Biografia. [dostęp 2013-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  24. ↑ Konkordancja 1995 ↓.
  25. ↑ Kwiecień 1977 ↓, s. 5.
  26. ↑ Tomaszewski 2009 ↓, s. 13.
  27. ↑ Gajewski 2014 ↓, s. 64–65.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mieczysław_Kwiecień&oldid=71304122”