Miczus

Miczus
Herb
Łodzia
Data urodzenia

XIV w.

Data śmierci

XV w.

Ojciec

Wilczek

Matka

N.N.

Miczus[a] herbu Łodzia (ur. w XIV w., zm. w XV w.) – bojar litewski, adoptowany podczas unii horodelskiej (1413)[1].

Nosił nazwisko patronimiczne Wilczcowicz[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1413 roku podczas unii horodelskiej doszło do przyjęcia przez polskie rodziny szlacheckie, bojarów litewskich wyznania katolickiego (tzw. adopcja herbowa). Jednym z ważniejszych dowodów tamtego wydarzenia jest istniejący do dziś dokument, do którego przyczepione są pieczęcie z wizerunkami herbów szlacheckich[1].

 Osobny artykuł: Unia horodelska.
Dokument unii horodelskiej z 1413 roku z przyczepionymi pieczęciami

Z dokumentu dowiadujemy się o istnieniu Miczusa, który został adoptowany przez przedstawicieli Łodziów. Przywiesił on do aktu swoją pieczęć z następującym napisem w otoku[1]:

† 𝔰 𝔪𝔶𝔠𝔲𝔣𝔷 𝔳𝔦𝔩𝔠𝔷𝔠𝔬𝔳𝔦𝔠𝔷

Co w przekładzie na pismo czytelniejsze daje:

† s mycufz vilczcovicz

Ze względu na powszechnie występujące ówcześnie w Wielkim Księstwie Litewskim nazwiska patronimiczne, wnioskować można, że ojcem Miczusa był niejaki Wilczek. Niestety pomimo licznych badań nie udało się ustalić nic na temat Miczusa oraz jego ojca[1].

Genealogia[edytuj | edytuj kod]

Genealogia rodzinna została utworzona na podstawie fragmentu Władsyława Semkowicza w Rocznikach Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie[1].

Wilczek
 
Miczus
 

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W zależności od źródeł historycznych, występuje w następujących wersjach swojego imienia: Miczusch, Myczusch, Micuss.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Semkowicz 1930 ↓, s. 252.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]