Microsoft NetMeeting
| Autor | Microsoft |
|---|---|
| Pierwsze wydanie | 29 maja 1996; ponad 27 lat temu |
| Aktualna wersja stabilna | 3.02 – 22 marca 2007; ponad 17 lat temu |
| System operacyjny | Microsoft Windows |
| Komponent systemu Windows | |
| Inne nazwy | Windows NetMeeting |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Dołączony do wersji | |
| Zastąpiony przez | Windows Meeting Space, Pulpit zdalny, Szybka pomoc, Skype, Microsoft Office Live Meeting, SharedView |
| Stan wsparcia technicznego | nierozwijany |
Microsoft NetMeeting – nierozwijany obecnie klient VoIP oraz wielowęzłowej wideokonferencji, dołączany do wielu wersji Microsoft Windows (od Windows 95 OSR2 do Windows Vista). Używa on protokołu H.323 do obsługi wideokonferencji oraz współpracuje z oprogramowaniem bazującym na implementacji OpenH323, takim jak Ekiga, OpenH323 i Internet Locator Service (ILS) jako reflektor. Wykorzystuje również zmodyfikowaną wersję protokołu T.120[1] dla whiteboardingu, zdalnego udostępniania aplikacji (lub nawet pulpitu), a także transferu plików.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Program NetMeeting wydano po raz pierwszy 29 maja 1996 roku, jako dołączony do Internet Explorer 3[2], a później Internet Explorer 4. Zawiera on technologię pozyskaną przez Microsoft od brytyjskiego przedsiębiorstwa Data Connection Ltd[3][4] oraz DataBeam Corporation (przejętego później przez Lotus[5]).
Zanim usługi wideo stały się powszechne w darmowych komunikatorach internetowych takich jak Yahoo! Messenger i MSN Messenger, NetMeeting był popularnym sposobem na przeprowadzenie wideokonferencji oraz czatowania przez Internet (z pomocą publicznych serwerów ILS lub „bezpośredniego dzwonienia” pod określony adres IP). Nieistniejący obecnie kanał telewizyjny TechTV używał NetMeeting jako sposobu zdobywania widzów swoich programów za pośrednictwem kamerek internetowych, aczkolwiek widzowie musieli łączyć się z numerami telefonów – ówcześnie szerokopasmowe połączenie z Internetem było wciąż rzadkim zjawiskiem.
Architektura protokołu[edytuj | edytuj kod]
NetMeeting wykorzystuje standard H.323 dla potrzeb wideokonferencji: używa kodeków G.723.1 i G.711 do kodowania dźwięku oraz oferuje przepływność (bitrate) między 5,3 a 64 kb/s. Wideo kodowane jest poprzez H.263 i obsługuje 30 klatek na sekundę. Sesje multimedialnych konferencji NetMeeting przez sieć są realizowane za pośrednictwem protokołów RTP, UDP i IP.
Funkcje udostępniania aplikacji, wspólnej tablicy, czatu i transferu plików korzystają z połączeń TCP/IP w ramach standardu T.120.
Zakończenie wsparcia[edytuj | edytuj kod]
W systemie Windows XP skrót prowadzący z menu Start do NetMeeting został usunięty. Użytkownicy muszą ręcznie uruchomić plik conf.exe z polecenia Uruchom z menu Start[6].
Począwszy od systemu Windows Vista, NetMeeting nie jest już dołączany do Windows. NetMeeting wciąż może być zainstalowany i uruchamiany na 32-bitowych wersjach Visty, ponieważ 22 marca 2007 roku[7] firma Microsoft wydała aktualizację dla 32-bitowych wersji systemu. Aktualizacja instaluje NetMeeting 3.02 w wybranych edycjach systemu – Business, Enterprise i Ultimate. Jednakże niektóre funkcje nie są dostępne w wersji 3.02, takie jak przychodzące zaproszenia do zdalnego udostępniania pulpitu i zaznaczanie (wybieranie) obszaru na tablicy[7]. Zdaniem Microsoftu wersja kompatybilna z Vistą nie ma wsparcia technicznego i stanowi tylko narzędzie pośrednie do przeprowadzania wspólnych sesji z użytkownikami komputerów z Windows XP[7]. W edycjach Professional, Enterprise czy Ultimate systemu Windows 7 użytkownicy mają możliwość zainstalowania trybu Windows XP celem uzyskania dostępu do NetMeeting.
Firma Microsoft pierwotnie rekomendowała korzystanie z nowszych aplikacji, takich jak Meeting Space, Zdalny pulpit, Szybka pomoc, Skype, Microsoft Office Live Meeting i SharedView zamiast NetMeeting. Wszystkie – oprócz Zdalnego pulpitu, Szybkiej pomocy i Skype’a – przestały być rozwijane i żadna z nich nie zastąpiła w pełni NetMeeting. Drugorzędna tablica w NetMeeting 2.1 i późniejszych wykorzystuje protokół H.324.
Live Communications Server, Office Communicator, Microsoft Lync, Skype for Business oraz – obecnie – Microsoft Teams można uznać za następców NetMeeting, ponieważ, tak jak NetMeeting, obsługują tablice, udostępnianie pulpitu i transfer plików – choć, z większą liczbą funkcji, głównie komunikator internetowy.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Linphone – darmowa usługa i klient VoIP
- Jitsi – wieloplatformowy otwarty klient VoIP, wideokonferencji oraz komunikator internetowy
- Ekiga – darmowa aplikacja VoIP i wideokonferencji dla GNOME i Windows
- H323Plus – implementacja H.323 VOIP zintegrowana z wieloma programami na licencji open source i komercyjnych
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ [MS-MNPR]: Microsoft NetMeeting Protocol [online], Microsoft Docs, 30 października 2020 [dostęp 2022-05-15] (ang.).
- ↑ Microsoft, Microsoft NetMeeting Conferencing Software Provides Easy Voice, Data Internet Communications; Available on the Web Now, Redmond, 29 maja 1996 [dostęp 2022-05-15] (ang.).
- ↑ History, Metaswitch Networks [zarchiwizowane 2012-05-05] (ang.).
- ↑ Chapter 7, [w:] Bjørn Erik Munkvold, Implementing Collaboration Technologies in Industry, 2003 (ang.).
- ↑ Lotus to buy DataBeam, Ubique [online], CNet, 19 maja 1998 [dostęp 2022-05-15] (ang.).
- ↑ Microsoft, NetMeeting Is Not Available on the Windows XP „Communications” Menu, Microsoft Support [zarchiwizowane 2006-12-08] (ang.).
- ↑ a b c Microsoft, A hotfix is available to install NetMeeting 3.02 on computers that are running Windows Vista, Microsoft Support, 22 marca 2007 [zarchiwizowane 2007-05-02] (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Haris, Remote Assistance with Netmeeting & Hamachi [online], Haris.tv, 31 lipca 2007 [dostęp 2022-05-15] (ang.). – przewodnik po bezpiecznym połączeniu zdalnym z użyciem NetMeeting i Hamachi
- rck, Real Time Online Collaboration [online], kiesler.at, 8 marca 2008 [dostęp 2022-05-15] (ang.). – przewodnik m.in. po programie NetMeeting do telekonferencji