Michał Szyba

Michał Szyba
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 marca 1988
Lublin

Wzrost

196 cm

Pozycja

prawy rozgrywający

Informacje klubowe
Klub

Azoty-Puławy

Numer w klubie

18

Kariera juniorska
Lata Klub
Unia Lublin
2004–2005 Azoty-Puławy
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2005–2014 Azoty-Puławy
2014–2016 RK Velenje
2016–2018 Kadetten Schaffhausen
2018–2019 Cesson Rennes
2019– Azoty-Puławy
Kariera reprezentacyjna[a]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2013– Polska 80 (105)
  1. ↑ Aktualne na: 18 lutego 2021.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
brąz Katar 2015 drużynowo
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons

Michał Paweł Szyba (ur. 18 marca 1988 w Lublinie[1]) – polski piłkarz ręczny, prawy rozgrywający, od 2019 zawodnik Azotów-Puławy.

Reprezentant Polski, brązowy medalista mistrzostw świata w Katarze (2015), uczestnik igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016).

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Unii Lublin. W 2004 został zawodnikiem Azotów-Puławy, do których sprowadził go trener Jerzy Witaszek. Początkowo grał w juniorach młodszych, następnie przeszedł do zespołu seniorów[2]. W Ekstraklasie zadebiutował 10 września 2005 w przegranym meczu z Zagłębiem Lubin (24:38), natomiast pierwszego gola zdobył 12 maja 2007 w wygranym spotkaniu ze Śląskiem Wrocław (33:28). W sezonie 2007/2008 zaczął regularnie występować w barwach puławskiego zespołu. Będąc graczem Azotów, dwukrotnie rzucił ponad sto bramek w lidze w jednym sezonie: w sezonie 2010/2011, w którym rozegrał 28 meczów i zdobył 119 goli, oraz w sezonie 2012/2013, w którym wystąpił w 33 spotkaniach, w których rzucił 106 bramek[3]. Z Azotami rywalizował również w europejskich pucharach – w ciągu czterech sezonów rozegrał w Challenge Cup 15 meczów i zdobył 33 gole[1].

W latach 2014–2016 był zawodnikiem RK Velenje, z którym zdobył dwa wicemistrzostwa Słowenii i raz dotarł do finału Pucharu Słowenii. W słoweńskiej ekstraklasie rozegrał w ciągu dwóch sezonów 64 mecze i rzucił 164 bramki[4]. Ponadto w sezonie 2014/2015, w którym wystąpił w 12 spotkaniach i zdobył 46 goli (trzeci wynik w drużynie), awansował ze swoim zespołem do Final Four Pucharu EHF (4. miejsce; w przegranym meczu o 3. miejsce ze Skjern Håndbold rzucił pięć bramek)[1].

W latach 2016–2018 był zawodnikiem Kadetten Schaffhausen, z którym wywalczył mistrzostwo Szwajcarii (2016/2017) i dwa Superpuchary Szwajcarii (2016, 2017). W szwajcarskiej ekstraklasie rozegrał w ciągu dwóch sezonów 35 meczów i rzucił 66 bramek[5], natomiast w Lidze Mistrzów wystąpił w 18 spotkaniach i zdobył 37 goli[1]. Pod koniec listopada 2016 w wygranym meczu LM z Wisłą Płock (27:25) zerwał ścięgno Achillesa[6]. Kontuzja ta wykluczyła go z gry na dziewięć miesięcy.

W 2018 przeszedł do francuskiego Cesson Rennes. W sezonie 2018/2019 rozegrał we francuskiej ekstraklasie 22 mecze i zdobył 49 goli[7].

W lipcu 2019 został zawodnikiem Azotów-Puławy[8].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2007 uczestniczył w mistrzostwach świata U-19 w Bahrajnie (6. miejsce)[2]. W 2008 brał udział w mistrzostwach Europy U-20 w Rumunii, w których rozegrał siedem meczów i zdobył 27 goli[9]. Występował również w reprezentacji Polski B, m.in. w grudniu 2010 zagrał w dwumeczu z Rumunią B, w którym rzucił dwie bramki.

Uznawany był za jednego z najbardziej utalentowanych polskich graczy młodego pokolenia. Komentatorzy wskazywali, że może on być w przyszłości, po zakończeniu kariery przez Marcina Lijewskiego, zmiennikiem w reprezentacji Polski Krzysztofa Lijewskiego[10].

W marcu 2009 trener Bogdan Wenta powołał go w miejsce kontuzjowanego Mateusza Zaremby do reprezentacji Polski na mecze eliminacji do mistrzostw Europy z Turcją[11] (nie wystąpił w nich). W kadrze narodowej zadebiutował 4 czerwca 2013 w przegranym spotkaniu Scandinavian Open ze Szwecją (27:29)[12], zaś pierwsze trzy bramki rzucił następnego dnia w meczu z Norwegią (23:24)[13]. W 2014 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Danii (siedem meczów, pięć goli).

W 2015 uczestniczył w mistrzostwach świata w Katarze (dziewięć meczów i 14 goli)[14]. Przez zdecydowaną większość turnieju był rezerwowym, na jego pozycji prym wiedli Andrzej Rojewski i Krzysztof Lijewski[10]. W rozegranym 30 stycznia 2015 meczu półfinałowym z Katarem (29:31) pojawił się na parkiecie w końcówce i między 52. a 58. minutą spotkania zdobył trzy gole przy 100% skuteczności rzutów. W rozegranym 1 lutego 2015 meczu o 3. miejsce z Hiszpanią (29:28) wyszedł na parkiet w podstawowej siódemce i rzucił osiem bramek, w tym jedną na sekundę przed końcem regulaminowego czasu gry, która doprowadziła do dogrywki[15].

W styczniu 2016 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Polsce, podczas których rozegrał siedem meczów i zdobył 14 goli[16]. W sierpniu 2016 wystąpił w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro (4. miejsce)[17]. Po igrzyskach rzadko pojawiał się w kadrze – za kadencji trenera Tałanta Dujszebajewa (do maja 2017) już nie zagrał, zaś gdy trenerem reprezentacji był Piotr Przybecki (od maja 2017 do lutego 2019), wystąpił w dwóch meczach turnieju Golden League w październiku 2017.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Kadetten Schaffhausen
  • Mistrzostwo Szwajcarii: 2016/2017
  • Superpuchar Szwajcarii: 2016, 2017
Reprezentacja Polski
Indywidualne
  • 2. miejsce w zestawieniu najlepszych polskich prawych rozgrywających według Sportowych Faktów: 2015[18]
Odznaczenia

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Michał Szyba. eurohandball.com. [dostęp 2019-05-06]. (ang.).
  2. ↑ a b Wiesław Pawłat: MŚ w piłce ręcznej. Zegarmistrz Szyba dał nam dogrywkę [SYLWETKA]. sport.pl, 1 lutego 2015. [dostęp 2019-05-06].
  3. ↑ Michał Szyba. handballnews.pl. [dostęp 2019-05-06].
  4. ↑ Michał Szyba. rokometna-zveza.si. [dostęp 2019-05-06]. (słoweń.).
  5. ↑ Michał Szyba – 2016/2017. handball.ch. [dostęp 2019-05-06]. (niem.). Michał Szyba – 2017/2018. handball.ch. [dostęp 2019-05-06]. (niem.).
  6. ↑ Maciej Wojs: Czarny scenariusz potwierdzony. Poważna kontuzja Michała Szyby!. sportowefakty.wp.pl, 27 listopada 2016. [dostęp 2019-05-06].
  7. ↑ Michał Szyba. lnh.fr. [dostęp 2019-08-12]. (fr.).
  8. ↑ Marcin Górczysńki: Michał Szyba znów w Polsce. Wróci do Azotów Puławy. sportowefakty.wp.pl, 15 kwietnia 2019. [dostęp 2019-05-06].
  9. ↑ Raport z mistrzostw Europy U-20 w Rumunii 2008. eurohandball.com. [dostęp 2019-05-06]. (ang.).
  10. ↑ a b Sławomir Bromboszcz: To oni zdobyli brązowy medal – sylwetki polskich szczypiornistów. sportowefakty.wp.pl, 1 lutego 2015. [dostęp 2019-05-18].
  11. ↑ Szyba za Zarembę. zprp.pl, 15 marca 2009. [dostęp 2019-05-18].
  12. ↑ Biało-czerwoni ulegli Szwedom. zprp.pl, 4 czerwca 2013. [dostęp 2019-05-18].
  13. ↑ Druga porażka Polaków. zprp.pl, 5 czerwca 2013. [dostęp 2019-05-18].
  14. ↑ Raport z mistrzostw świata w Katarze 2015. ihf.info. [dostęp 2019-05-18]. (ang.).
  15. ↑ POL 29 – 28 ESP; 24th Men's World Championship 2015 Qatar. ihf.info. [dostęp 2019-05-18]. (ang.).
  16. ↑ Raport z mistrzostw Europy w Polsce 2016. eurohandball.com. [dostęp 2019-05-18]. (ang.).
  17. ↑ Michał Szyba. sports-reference.com. [dostęp 2019-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-18)]. (ang.).
  18. ↑ Marcin Górczyński: Najlepsi polscy szczypiorniści 2018: prawi rozgrywający. sportowefakty.wp.pl, 1 stycznia 2019. [dostęp 2019-05-18].
  19. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lutego 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 317).
Azoty-Puławy – kadra w sezonie 2019/2020
Składy reprezentacji Polski
Skład reprezentacji Polski U-19 na Mistrzostwach Świata U-19 w Piłce Ręcznej 2007

Skład reprezentacji Polski U-20 na Mistrzostwach Europy U-20 w Piłce Ręcznej 2008

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Europy w Piłce Ręcznej 2014

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Świata w Piłce Ręcznej 2015

Skład reprezentacji Polski na Mistrzostwach Europy w Piłce Ręcznej 2016

Skład reprezentacji Polski na Letnie Igrzyska Olimpijskie 2016

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michał_Szyba&oldid=68820709”