Michał Majewski (dziennikarz)
Michał Maciej Majewski (ur. 13 września 1974[1]) – polski dziennikarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1994–2005 pracował dla „Rzeczpospolitej”. Od 2006 do końca 2009 był reporterem działu śledczego „Dziennika”, a następnie „Dziennika Gazety Prawnej”[2]. Kierował działem śledczym tygodnika „Wprost”[3][4]. Od 2015 współzałożyciel i kierownik działu śledczego serwisu kulisy24.com[5]. Członek rady Fundacji Reporterów, Centrum Wspierania Dziennikarstwa w Europie Wschodniej[1]. W marcu 2017 ogłosił odejście po 23 latach z dziennikarstwa i rozpoczęcie współpracy z agencją strategicznego doradztwa komunikacyjnego „Bridge” należącej do Piotra Bazylko, Igora Janke i Piotra Wysockiego[6][7].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- 2008 – MediaTory w kategorii „Prowokator” (wspólnie z Pawłem Reszką) za ujawnienie kontrowersyjnych fragmentów rozmowy prezydenta Lecha Kaczyńskiego z ministrem spraw zagranicznych Radosławem Sikorskim[8]
- 2010 – Grand Press w kategorii Dziennikarstwo Śledcze za cykl artykułów Dziewięć i pół sekundy (wspólnie z Pawłem Reszką)[9]
- 2010 – Nagroda im. Andrzeja Woyciechowskiego za cykl artykułów na temat katastrofy smoleńskiej[10].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
W dorobku publikacyjnym M. Majewskiego znajdują się m.in.[11]:
- (współautor: Paweł Reszka) Daleko od Wawelu, Warszawa: Wydawnictwo Czerwone i Czarne 2010.
- (współautor: Paweł Reszka) Daleko od miłości, Warszawa: Wydawnictwo Czerwone i Czarne 2011.
- (współautor: Paweł Reszka) Zawód: szpieg. Rozmowy z Aleksandrem Makowskim, Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca 2014.
- (współautor: Paweł Piskorski) Między nami liberałami, Warszawa: Wydawnictwo Czerwone i Czarne 2014.
- (współautor: Sylwester Latkowski) Afera podsłuchowa. Taśmy „Wprost”, Poznań: Zysk i S-ka 2014.
- Biuro. Ochroniarze władzy. Za kulisami akcji BOR-u, Warszawa: Wydawnictwo Czerwone i Czarne 2016.
- Tak to się robi w polityce, Warszawa: Wydawnictwo Czerwone i Czarne 2018.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Michał Maciej Majewski. monitorfirm.pl. [dostęp 2015-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Pracodawcy – Press.
- ↑ Michał Majewski – Na celowniku (blog). wprost.pl. [dostęp 2016-05-25].
- ↑ Michał Majewski szefem działu śledczego „Wprost”. wprost.pl, 9 lutego 2013. [dostęp 2016-05-25].
- ↑ O nas. kulisy24.com. [dostęp 2015-09-14].
- ↑ Michał Majewski odszedł z dziennikarstwa. press.pl, 13 marca 2017. [dostęp 2017-03-13].
- ↑ Michał Majewski przechodzi do public relations, będzie tworzył raporty specjalne w agencji Bridge. wirtualnemedia.pl, 13 marca 2017. [dostęp 2017-03-13].
- ↑ MediaTory 2008. radiownet.pl, 9 listopada 2009. [dostęp 2016-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-24)].
- ↑ Kategoria Dziennikarstwo śledcze – Michał Majewski i Paweł Reszka. grandpress.press.pl. [dostęp 2014-06-18].
- ↑ Reszka z Majewskim nagrodzeni, a Baczyński „Dziennikarzem 20-lecia” – TVN24.
- ↑ Majewski, Michał (1974-). Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2016-05-25].