Michał Majerski

Michał Majerski
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1948
Polanica-Zdrój

Zawód

operator filmowy
reżyser
scenarzysta

Michał (Michael) Majerski (ur. 19 kwietnia 1948 w Polanicy-Zdroju[1]) – reżyser, operator i scenarzysta filmowy, dziennikarz telewizyjny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie polsko-niemieckiej. Maturę zdał w 1966 w Technikum Fototechnicznym w Katowicach. W 1972 został przyjęty na Wydział Operatorski Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, którą ukończył dyplomem w 1976.

Po studiach pracował tam jako pracownik naukowy, początkowo w Katedrze Fotografii i Reklamy Wizualnej, a później w Katedrze Realizacji Telewizyjnej. Równocześnie realizował programy telewizyjne i filmy oświatowe.

W 1978 wyemigrował z Polski do Niemiec, gdzie do 1992 pracował jako nauczyciel zawodu w Wyższej Szkole Technicznej w Berlinie(inne języki) na kierunku „asystent operatora obrazu i realizacja obrazu filmowego”. Równocześnie uczestniczył w seminariach reżyserii filmowej prowadzonych przez Luca Bondy’ego(inne języki), Krzysztofa Kieślowskiego i Andrieja Tarkowskiego. W 1992 zrezygnował z pracy pedagogicznej i wyjechał w podróż studyjną, połączoną z żeglarstwem ekstremalnym w rejonach Ameryki Północnej i Środkowej[potrzebny przypis].

W 1995 wrócił do Polski i osiedlił się w Szczecinie, gdzie początkowo podjął pracę w Ośrodku Telewizji TVP Szczecin jako reżyser i dziennikarz. Następnie założył firmę produkcji filmowej „Arkona film”[2] w której realizował programy publicystyczne z Pomorza i krajów nadbałtyckich dla publicznych stacji telewizji niemieckiej NDR i ZDF. W 2005 rozpoczął realizację swoich pierwszych autorskich filmów dokumentalnych.

Od 1977 jest członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich[1].

Twórczość filmowa[edytuj | edytuj kod]

Jego pełnometrażowe filmy dokumentalne są motywowane autobiograficznie i podejmują tematykę konsekwencji II wojny światowej dla byłych i aktualnych mieszkańców ziem przyłączonych po wojnie do Polski. Filmy te w formie „oral history” przedstawiają sytuację ludności po wojnie na terenach, które w propagandzie komunistycznej były nazywane „Ziemiami Odzyskanymi”.

Rzeczywistość na tych ziemiach pokazana jest jako konsekwencja przesiedleń i wymiany ludności. Bohaterowie filmów to Niemcy i Polacy, którzy na zasadzie konfrontacji opowiadają o swoich losach po zakończeniu wojny, do tej pory przemilczanych, czy z różnych powodów ukrywanych. Budowanie środkami filmowymi takich fikcyjnych rozmów z ludźmi dzisiaj, po latach, jest próbą podjęcia dialogu między sąsiadami i próbą ich pojednania[potrzebny przypis].

Począwszy od filmu z 2005 Kraj mojej matki do filmu Oberschlesien – kołocz na droga z 2010, jego środki wyrazu podobne są do metody, jaką stosował w swoich filmach Claude Lanzmann. Nie ocenia bohaterów swoich filmów, tylko dokładnie pyta i obserwuje. Skupia się głównie na twarzach i odrzuca użycie dodatkowych materiałów dokumentalnych.

Ostatni jego film Oberschlesien – tu, gdzie się spotkaliśmy z 2013 zmienia formę, która staje się agresywna, ale adekwatna do poruszonego tematu polonizacji Górnego Śląska po wojnie i odradzania się polskich nacjonalizmów[potrzebny przypis].

Filmy Majerskiego uważane są za wybitne[potrzebny przypis] i poruszają „tematykę, którą inni omijają szerokim łukiem”[potrzebny przypis]. Są pokazywane głównie na pokazach specjalnych.

Filmografia[3][edytuj | edytuj kod]

Reżyseria[edytuj | edytuj kod]

Rok Film Uwagi
1976 Wędrówki po Polsce W drzewie, etiuda szkolna.
1978 Jezioro czasu Film dokumentalny.
1996 Die Perlenfischer Film dokumentalny.
2005 Kraj mojej matki Film dokumentalny.
2006 Erzwungene Wege Film dokumentalny.
2008 Dom mojego ojca Film dokumentalny.
2010 Oberschlesien – kołocz na droga Film dokumentalny.
2013 Oberschlesien, Here Is Where We Meet Film dokumentalny.

Scenariusz[edytuj | edytuj kod]

Rok Film Uwagi
1978 Jezioro czasu Film dokumentalny.
1996 Die Perlenfischer Film dokumentalny.
2005 Kraj mojej matki Film dokumentalny.
2008 Dom mojego ojca Film dokumentalny.
2010 Oberschlesien – kołocz na droga Film dokumentalny.
2013 Oberschlesien, Here Is Where We Meet Film dokumentalny.

Producent[edytuj | edytuj kod]

Rok Film Uwagi
2013 Oberschlesien, Here Is Where We Meet Film dokumentalny.

Zdjęcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Film Uwagi
1975 Wesele Etiuda szkolna.
1976 Wędrówki po Polsce W drzewie, etiuda szkolna.
1978 Jezioro czasu Film dokumentalny.
Elegia na śmierć porucznika Kalinowskiego Film dokumentalny.
1996 Die Perlenfischer Film dokumentalny.
2005 Kraj mojej matki Film dokumentalny.

Publikacje, eseje[edytuj | edytuj kod]

  • Film- Kunst der Bilder?, Filmfaust Verlag Frankfurt/Main, 1984
  • Śląska wojna i pokój, „Odra”, 1/2013.
  • Altheide, „Ziemia Kłodzka”, nr 258–259, luty 2016, s. 44–48.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 2006 – Lubuskie Lato Filmowe. Nagroda dla najlepszego niemieckiego filmu dokumentalnego dla Kraj mojej matki.
  • 2010 – Erasmus EuroMedia Award. Nominacja dla filmu Oberschlesien- kołocz na droga
  • 2010. Międzynarodowy Festiwal Filmowy „Regiofun”, Katowice[4]. Trzecia nagroda dla filmu Oberschlesien – kołocz na droga
  • 2013. Erasmus EuroMedia Award[5]. Grand Award dla filmu Oberschlesien – tu, gdzie się spotkaliśmy we wszystkich kategoriach[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Stowarzyszenie Filmowców Polskich: Michał Majerski. [dostęp 2016-01-29]. (pol.).
  2. Arkona Filmproduktion. Arkona Filmproduktion, 2016. [dostęp 2016-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-24)].
  3. Filmpolski.pl Internetowa baza filmu polskiego. Szkoła Filmowa w Łodzi. s. Michał Majerski. [dostęp 2016-01-30]. (pol.).
  4. Regiofun – I edycja 2010. [dostęp 2016-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (pol.).
  5. Winers Erasmus EuroMedia Award. [dostęp 2016-01-29].
  6. Grand Award. Erasmus EuroMedia Awards. [dostęp 2016-01-30]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]