Michał Antuszewicz
.jpg) Michał Antuszewicz (przed 1937) | |
| Data i miejsce urodzenia | 1 października 1909 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 marca 1993 |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 166 cm |
| Pozycja | napastnik |
| Uchwyt | lewy |
Michał Antuszewicz (ur. 1 października 1909 w Harbinie, zm. 10 marca 1993 w Warszawie) – polski hokeista, olimpijczyk.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny osiadłej w Mandżurii po wojnie rosyjsko-japońskiej. Występował w miejscowych klubach oraz 12-krotnie w reprezentacji Mandżurii w hokeju na lodzie.
Występując wraz z bratem Stanisławem w drużynie rosyjskiego Klubu Kupieckiego w Harbinie w 1937 zdobył mistrzostwo Mandżurii (a zarazem mandżurskiej olimpiady zimowej) pokonując w finale zespół z Xinjing 6:1 (bracia zdobyli w meczu pięć goli)[1][2][3]. Był kapitanem tej drużyny[3]. W kwietniu 1938 wraz z bratem grając jako kapitan polskiej drużyny "Polonia" zdobył mistrzostwo Harbinu pokonując w finale drużynę rosyjską (ponadto w zawodach startowały zespoły japoński i mandżurski)[4]. O umiejętnościach i formie Michała Antusiewicza pod koniec lat 30. szeroko rozpisywała się prasa japońska i rosyjska[3]. Nosił przydomek Król Lodowy[2].
Wraz z bratem Stanisławem był członkiem Związku Młodzieży Polskiej w Harbinie[2]. Ponadto uprawiał tenis ziemny, w 1934 zostając mistrzem Harbinu w deblu[3].
W 1949 wraz z rodziną powrócił do Polski. Grał na pozycji obrońcy. Reprezentował kluby Włókniarz Zgierz i Legia Warszawa, z którą dwukrotnie zdobył mistrzostwo Polski (1951 i 1952). W 1951 zadebiutował w reprezentacji Polski, w której rozegrał 14 meczów. W 1952 wystąpił w Igrzyskach Olimpijskich w Oslo zajmując wraz z drużyną szóste miejsce.
Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener między innymi w Zniczu Pruszków i Górniku Katowice.
Został pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polacy mistrzami hokejowymi w Mandżurii. „Polacy Zagranicą”. Nr 5, s. 52, 1937. Światowy Związek Polaków z Zagranicy.
- ↑ a b c Związek Młodzieży Polskiej w Charbinie. „Polacy Zagranicą”. Nr 6, s. 22, 1937. Światowy Związek Polaków z Zagranicy.
- ↑ a b c d Polak najlepszym hokeistą w Mandżu-Ti-Go. „Polacy Zagranicą”. 6, s. 39, 1937. Światowy Związek Polaków z Zagranicy.
- ↑ Wiadomości sportowe. Polscy hokeiści mistrzem Charbina. „Nowy Dziennik”. Nr 109, s. 10, 21 kwietnia 1938.
- ↑ Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne. Cmentarz Stare Powązki. Michał Antuszewicz. um.warszawa.pl. [dostęp 2017-03-06].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Polski Komitet Olimpijski: Michał Antuszewicz – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
- Michał Antuszewicz Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2011-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2009-12-09] (ang.).
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
