Miłka

Miłka
Ilustracja
Eragrosis cilianensis
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

miłka

Nazwa systematyczna
Eragrostis Wolf
Gen. Pl. 23. 1776; Gen. Sp. 63, 65. 1781
Typ nomenklatoryczny

E. minor Host (Icon. Descr. Gram. Austr. 4: 15. 1809)[3]

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Miłka drobna
Eragrostis unioloides
Miłka abisyńska

Miłka (Eragrostis Wolf) – rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych. Należy do niego 407 gatunków[4].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj o kosmopolitycznym zasięgu. Brak jego przedstawicieli tylko na Antarktydzie i północnych krańcach Ameryki Północnej, Europy i Azji[4]. Jako rośliny introdukowane miłki trafiły do Nowej Zelandii, na liczne wyspy oceaniczne i do północnej Europy (Wielkiej Brytanii, Danii i krajów bałtyckich)[4]. Także wszystkie gatunki występujące w Polsce uznawane są za introdukowane. W zależności od ujęcia systamatycznego zadomowione są w tym kraju trzy lub cztery gatunki[5].

Gatunki flory Polski[5]

Wymieniana w randze odrębnego taksonu miłka połabska E. albensis H.Scholz w bazach taksonomicznych traktowana jest za synonim miłki owłosionej E. pilosa[4]. Za błędnie podane z Polski lub niepewne uznaje się miłkę egipską E. aegyptiaca (Willd.) Link, miłkę amurską E. amurensis Prob., miłkę karolińską E. caroliniana (Spreng.) Scribn. i miłkę grzebieniastą E. pectinacea (Michx.) Nees)[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Rośliny jednoroczne lub byliny, często ogruczolone, zwłaszcza na pochwach i w obrębie kwiatostanu.

Liście
W pączku zwinięte, później rozpostarte lub zwinięte. Pochwy liściowe zwykle długo owłosione, zwłaszcza w górnej części.
Kwiatostan
Wiecha, zwykle otwarta i luźna, rzadziej skupiona. Kłoski bocznie spłaszczone, z 2 lub wieloma kwiatami (w dolnej części kwiatostanu w kłoskach zwykle kwiaty mniej liczne). Plewy nierówne, krótkie, z wyraźną linią grzbietową, często 1-nerwowe. Plewki dolne 3-nerwowe, bezostne, łódkowate. Plewki górne z brzegami odwiniętymi i orzęsionymi. Oś kłoska rozpada się.
Kwiaty
Pręciki 2 lub 3, słupek nagi.
Owoc
Ziarniak jajowaty lub rzadziej kulisty, zwykle gładki. Wypada z kłoska wraz z plewkami dolnymi (górne pozostają na osi kłoska).

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośliny zwykle dobrze przystosowane do okresowych zmian warunków klimatycznych. Należą do kserofitów. Wymagają ciepłego klimatu, znacznego nasłonecznienia, siedlisk o zmiennym poziomie wody. Gatunki zawleczone do Polski występują na siedliskach ruderalnych.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Synonimy[3]

Erosion Lunell Amer. Midl. Naturalist 4: 221. 20 Sep 1915 (syn. taksonomiczny)

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

Rodzaj należący do rodziny wiechlinowatych (Poaceae), rzędu wiechlinowców (Poales)[2]. W obrębie rodziny należy do podrodziny Chloridoideae, plemienia Eragrostideae, podplemienia Eragrostidinae[6].

Pozycja w systemie Reveala (1994–1999)

Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa jednoliścienne (Liliopsida Brongn.), podklasa komelinowe (Commelinidae Takht.), nadrząd Juncanae Takht., rząd wiechlinowce (Poales Small), rodzina wiechlinowate (Poaceae (R. Br.) Barnh.), podplemię Eragrostidinae C. Presl, rodzaj miłka (Eragrostis Wolf)[7].

Wykaz gatunków[8]

Znaczenie użytkowe[edytuj | edytuj kod]

Na obszarach naturalnego występowania, niektóre gatunki mają pewne znaczenie jako rośliny paszowe, a nawet jako zboża chlebowe (np. miłka abisyńska uprawiana w Etiopii i Erytrei[9]).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-28] (ang.).
  3. ↑ a b Ellen Farr, Gea Zijlstra (red.): Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 2009-01-30]. (ang.).
  4. ↑ a b c d Eragrostis Wolf. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-07-23].
  5. ↑ a b c Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 76-77, ISBN 978-83-62975-45-7.
  6. ↑ Poaceae (grass family). [w:] Taxonomy Browser [on-line]. The National Center for Biotechnology Information. [dostęp 2010-12-28]. (ang.).
  7. ↑ Crescent Bloom: Systematyka rodzaju Eragrostis. The Compleat Botanica. [dostęp 2009-01-30]. (ang.).
  8. ↑ Eragrostis. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2018-12-01].
  9. ↑ miłka, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-04-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marian Falkowski (red.): Trawy uprawne i dziko rosnące. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1974.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Miłka&oldid=69620571”