Meklofenoksat
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | C12H16ClNO3 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa | 294,17 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | 4039 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ethyl_2-(4-chlorophenoxy)acetate_200.svg)
Meklofenoksat, centrofenoksyna – organiczny związek chemiczny, syntetyczna pochodna deanolu. W postaci chlorowodorku stosowana jako lek cerebroneurotropowy (nootropowy).
W Polsce była dostępna pod nazwą handlową Centrophenoxin, obecnie nie jest produkowana.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Centrophenoxine hydrochloride (nr 257788) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2019-07-09]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Leksykon Leków; Tadeusz Lesław Chruściel, Kornel Gibiński, 1990.
