Megatherium americanum
| Megatherium americanum | |
| Cuvier, 1796 | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek | Megatherium americanum |
Megatherium americanum – gatunek wymarłego szczerbaka z rodziny Megatheriidae, wielkości zbliżonej do słoni. Znany z plejstoceńskich pokładów Ameryki Południowej. Odkryty po raz pierwszy w 1789 w Brazylii. Gatunek typowy rodzaju Megatherium.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Pojawił się 1,9 miliona lat temu w Ameryce Południowej. Ten przedstawiciel plejstoceńskiej megafauny wyginął względnie niedawno, bo ok. 10 tysięcy lat temu. Pierwszą skamielinę tego gatunku odkryto w 1788 w Luján w Argentynie[1]. Takson został opisany w 1796 roku przez Georges’a Cuviera[1].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Megatherium americanum był największym z dotychczas poznanych szczerbaków[1]. W przeciwieństwie do jego współcześnie żyjących, dużo mniejszych krewnych Megatherium był jednym z największych ssaków żyjących na Ziemi. Ważył prawie tak dużo jak samiec słonia afrykańskiego. Posiadał pazury o długości do 30 cm, opierał się na ziemi zewnętrzną powierzchnią dłoni. Osiągał długość 5-6 metrów i wagę ok. 4 ton[1]. Jego skórę pokrywała gruba sierść. Miał solidny szkielet z dużą obręczą biodrową i szerokim, dobrze umięśnionym ogonem. Poruszał się czworonożnie, ale mógł unosić się na tylnych kończynach.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Megatherium americanum jest tradycyjnie postrzegany jako zwierzę roślinożerne, analogicznie do liściożerów[2]. Zapewne przynajmniej częściowo był trawożerny[2]. Niewykluczone, że żywił się również padliną w celu uzupełnienia diety[3]. Na podstawie badań palinologicznych można przypuszczać, że występował w psammofitowym środowisku stepowym zdominowanym przez twarde trawy[4], związanym z lasami kserofitycznymi[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Bargo 2001 ↓, s. 173.
- ↑ a b Bargo 2001 ↓, s. 174.
- ↑ Bargo 2001 ↓, s. 190.
- ↑ a b Bargo 2001 ↓, s. 189.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Susana M. Bargo. The ground sloth Megatherium americanum: Skull shape, bite forces, and diet. „Acta Palaeontologica Polonica”. 46 (2), 2001. ISSN 1732-2421. (ang.).
- Gerardo De Iuliis, On the taxonomic status of Megatherium sundti Philippi, 1893 (Mammalia: Xenarthra: Megatheriidae), Ameghiniana v.43 n.1 Buenos Aires jan./mar. 2006 (en)
- Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.