Medal za Ratowanie Ginących

Medal za Ratowanie Ginących
Awers
Awers
Rewers
Rewers
Baretka
Baretka
Baretka
Baretka medalu nadanego dwukrotnie
Ustanowiono

22 marca 1928

Wycofano

22 grudnia 1944

Wielkość

∅ 35 mm

Kruszec

srebro

Powyżej

Krzyż Żołnierzy Polskich z Ameryki

Poniżej

Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921

Medal za Ratowanie Ginących – polskie odznaczenie cywilne okresu międzywojennego.

Medal został ustanowiony rozporządzeniem Prezydenta RP z dnia 22 marca 1928 celem nagradzania zasług położonych przy ratowaniu tonących oraz ofiar katastrof żywiołowych[1].

Zasady nadawania[edytuj | edytuj kod]

Medal nadawano obywatelom polskim oraz cudzoziemcom, którzy na obszarze Polski lub przy ratowaniu polskich obywateli za granicą, nieśli ratunek z narażeniem życia. Medal nadawał minister spraw wewnętrznych, który mógł przekazać uprawnienia wojewodom i Komisarzowi Rządu Warszawy. Odznaczeni otrzymywali medal bezpłatnie[1].

Medal ten mógł być nadany tej samej osobie wielokrotnie, kolejne nadania oznaczano przez umieszczenie na wstążce medalu gwiazdki pięcioramiennej brązowej średnicy 9 mm[1].

Po II wojnie światowej nie został przyjęty do systemu odznaczeń Polski Ludowej w 1944[2] ani III RP w 1992[3].

Dyplom za ratowanie ginących nadany Józefowi Kozińskiemu

Medal noszony był na lewej piersi, w kolejności starszeństwa po Krzyżu Żołnierzy Polskich z Ameryki, a przed Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921[4].

Opis odznaki[edytuj | edytuj kod]

Odznaką Medalu za Ratowanie Ginących jest okrągły medal wybity w srebrze o średnicy 35 mm. Na awersie zndajduje się godło Polski – orzeł oraz w otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA. Na odwrotnej stronie medalu (rewersie), w wieńcu z liści dębowych znajduje się napis: ZA / RATOWANIE / GINĄCYCH.

Medal zawieszony jest na białej wstążce szerokości 40 mm z czerwonymi brzegami i wąskim czerwonym pionowym paskiem pośrodku.

Odznaczeni[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Medalem za Ratowanie Ginących.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o ustanowieniu Medalu Za Ratowanie Ginących (Dz.U. z 1928 r. nr 37, poz. 351)
  2. Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 22 grudnia 1944 r. o orderach, odznaczeniach oraz medalach (Dz.U. z 1944 r. nr 17, poz. 91)
  3. Ustawa z dnia 16 października 1992 r. Przepisy wprowadzające ustawę o orderach i odznaczeniach, uchylające przepisy o tytułach honorowych oraz zmieniające niektóre ustawy (Dz.U. z 1992 r. nr 90, poz. 451)
  4. Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: Główna Księgarnia Wojskowa, Drukarnia Narodowa, 1939, s. 56, 236.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]