NBA All-Star Game
NBA All-Star Game (pol. Mecz gwiazd National Basketball Association), inaczej ASG, All-Stars – towarzyski mecz koszykarski rozgrywany ostatniego dnia Weekendu Gwiazd NBA, pomiędzy reprezentantami konferencji wschodniej i konferencji zachodniej. Pierwsze piątki obu zespołów wybierane są przez kibiców, podczas internetowego głosowania, graczy, a także przedstawicieli mediów (waga głosów to odpowiednio 50, 25 i 25%)[1], zaś zawodników rezerwowych wybierają trenerzy danej drużyny. Nie mogą oni jednak głosować na graczy trenowanych przez siebie na co dzień zespołów.
Od 2018 roku liderzy głosowania w poszczególnych konferencjach zostają kapitanami i tworzą swoje drużyny z puli graczy wybranych do meczu gwiazd, niezależnie od konferencji[2].
Co roku trenerami obu zespołów muszą być inne osoby niż przed rokiem. Trenerzy poszczególnych konferencji są wyłaniani na podstawie najlepszego bilansu w danej konferencji, uzyskanego tuż przed meczem gwiazd. Jeśli, któryś z trenerów uzyskał po raz drugi rok z rzędu najlepszy bilans w swojej konferencji, nie może zostać trenerem drużyny gwiazd, a jego miejsce zajmuje kolejny w rankingu.
Od 2020 roku mecz jest rozgrywany na zmodyfikowanych zasadach: pierwsze trzy kwarty są punktowane niezależnie od siebie (punkty są zerowane), a po ich zakończeniu ustalany jest „wynik docelowy”; obecnie jest to wynik drużyny prowadzącej po trzech kwartach plus 24. Czwarta kwarta jest rozgrywana bez zegara (z wyjątkiem zegara 24 sekund), a mecz wygrywa zespół, który jako pierwszy osiągnie wynik docelowy[3].
Po zakończeniu spotkania przyznawana jest nagroda dla najbardziej wartościowego zawodnika tegoż spotkania. W całej historii rozgrywek prowadzą zawodnicy ze wschodu, bilansem 37-29. Rekordzistą w liczbie rozegranych meczów gwiazd jest Kareem Abdul-Jabbar, z wynikiem 18 spotkań[4].
Najwięcej tytułów MVP spotkania mają na swoim koncie (stan na listopad 2016 – 4) Bob Pettit (1956, 1958, 1959, 1962) i Kobe Bryant (2002, 2007, 2009, 2011), natomiast najwięcej z rzędu Pettit (1958, 1959) oraz Russell Westbrook (2015, 2016). Trzykrotnie statuetkę otrzymywali: Oscar Robertson, Michael Jordan, Shaquille O’Neal i LeBron James, dwukrotnie: Bob Cousy, Julius Erving, Isiah Thomas, Magic Johnson, Karl Malone, Allen Iverson i Russell Westbrook.
Pierwszy mecz gwiazd został rozegrany 2 marca 1951 w Bostonie w hali Boston Garden.
Historia meczów gwiazd[edytuj | edytuj kod]
| Zachód (29 zwycięstw) | Wschód (38 zwycięstw) |
Lista graczy z największą liczbą występów w meczach gwiazd[edytuj | edytuj kod]
(nie są wliczane powołania do udziału w spotkaniach, a jedynie spotkania, w których zawodnicy faktycznie wystąpili – stan na wrzesień 2021)
pogrubienie – oznacza nadal aktywnego zawodnika
- 18 – Kareem Abdul-Jabbar, LeBron James
- 15 – Kobe Bryant, Tim Duncan, Kevin Garnett
- 14 – Dirk Nowitzki, Michael Jordan
- 13 – Wilt Chamberlain, Bob Cousy, John Havlicek
- 12 – Jerry West, Shaquille O’Neal, Karl Malone, Elvin Hayes, Hakeem Olajuwon, Oscar Robertson, Bill Russell, Dwyane Wade
- 11 – Magic Johnson, Moses Malone, Dolph Schayes, Isiah Thomas, Elgin Baylor, Julius Erving, Bob Pettit
- 10 – Larry Bird, Hal Greer, David Robinson, John Stockton, Ray Allen, Paul Pierce, Kevin Durant, Chris Paul
- 9 – Charles Barkley, Patrick Ewing, Allen Iverson, Paul Arizin, Clyde Drexler, Jason Kidd, George Gervin, Robert Parish, Gary Payton, Lenny Wilkens, Russell Westbrook, Chris Bosh, Carmelo Anthony, James Harden
Gospodarze aren[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ How NBA’s new voting format determined All-Star starters, snubs [online], ESPN.com [dostęp 2018-01-21] (ang.).
- ↑ Official, No more East vs. West as NBA revamps All-Star Game format | NBA.com [online], NBA.com [dostęp 2018-01-21] (ang.).
- ↑ New NBA All-Star Game format makes every quarter count for Chicago charities [online], NBA.com [dostęp 2023-06-13] (ang.).
- ↑ NBA All-Star Individual Records. NBA Media Ventures, LLC. [dostęp 2012-06-19]. (ang.).
