Mechanizm spustowy
A – spust,
B – zaczep spustowy
Mechanizm spustowy – mechanizm broni miotającej, służący do zainicjowania procesu wystrzelenia pocisku[1].
W broni palnej mechanizm spustowy utrzymuje w napięciu mechanizm uderzeniowy na zaczepie spustowym. Po ściągnięciu spustu (lub włączeniu elektrospustu) wyzwala go co powoduje jego uderzenie w spłonkę naboju i wystrzał. W automatycznej broni palnej, mechanizm spustowy wyposażony w przerywacz służy również do przerywania ognia[1]. W broni neurobalistycznej mechanizm ten służy do utrzymywania w napięciu cięciwy, której zwolnienie powoduje miotanie pocisku siłą mechaniczną.
Rodzaje[edytuj | edytuj kod]
Pod względem konstrukcyjnym wyróżnia się mechanizmy spustowe:[2]
- pojedynczego działania – powodujące jedynie zwolnienie wcześniej napiętego mechanizmu uderzeniowego
- podwójnego działania – wyposażone w mechanizm samonapinania, w których w momencie ściągania spustu równocześnie napinany jest też mechanizm uderzeniowy, po czym jest zwalniany
- potrójnego działania – w rewolwerach powodujące oprócz napięcia i zwolnienia mechanizmu uderzeniowego, również obrót bębna rewolwerowego
Pod względem dostosowania do różnych trybów prowadzenia ognia wyróżniamy mechanizmy spustowe umożliwiające prowadzenie:[1]
- ognia pojedynczego (w broni jednostrzałowej, powtarzalnej i samopowtarzalnej)
- ognia ciągłego (w broni samoczynnej)
- zarówno ognia ciągłego jak i pojedynczego (w broni samoczynno-samopowtarzalnej)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Torecki 1982 ↓, s. 138.
- ↑ Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 139.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 139. ISBN 83-86028-01-7.
- Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Wyd. 3, popr. i uzup. Warszawa: Wydawn. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06699-X.