Mateusz I (patriarcha Konstantynopola)

Mateusz I
Ματθαίος Α´
Patriarcha Konstantynopola
Kraj działania

Cesarstwo Bizantyńskie

Data i miejsce śmierci

sierpień 1410
Konstantynopol

Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania

1397–1410

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Wybór patriarchy

listopad 1397

Mateusz I, gr. Ματθαίος Α´, Matthaios I (zm. w sierpniu 1410 w Konstantynopolu) – patriarcha Konstantynopola w latach 1397–1410.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mateusz I został wybrany patriarchą Konstantynopola po śmierci Kaliksta II Ksantopula, dzięki poparciu cesarza Manuela II Paleologa, w listopadzie 1397 r. W 1401 r., kiedy Tamerlan wyruszył przeciwko sułtanowi Bajazydowi I, Mateusz I, przekonany o zwycięstwie Turków, jak większość proturecko zorientowanego społeczeństwa, prawdopodobnie rozpoczął tajne negocjacje z wrogiem. Udało mu się potem z tego wytłumaczyć w encyklice, w której piętnuje upadek moralny swoich obywateli w świetle listów świętego Pawła do Koryntian[1][2].

Pod nieobecność cesarza Manuela II, który w tym czasie szukał pomocy na zachodzie, część biskupów popierająca Jana VII Paleologa, kwestionowała kompetencje Mateusza I do pełnienia funkcji patriarchy. Cztery dni po powrocie do Konstantynopola, 14 czerwca 1403 r. cesarzowi udało się zmusić opornych siłą do posłuszeństwa[3].

Patriarcha Mateusz zmarł w sierpniu 1410 r.[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ivan Djuric: Le crépuscule de Byzance. s. 108.
  2. Donald Nicol: Les derniers siècles de Byzance. s. 336.
  3. Ivan Djuric: Le crépuscule de Byzance. s. 117–118.
  4. Venance Grumel, Traité d'études byzantines, s. 437.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ivan Djuric: Le crépuscule de Byzance. Paryż: Maisonneuve & Larose, 1996. ISBN 2-7068-1097-1.
  • Venance Grumel, Traité d'études byzantines, « La Chronologie I. », Presses universitaires de France, Paryż, 1958, s. 437.
  • Donald Nicol: Les derniers siècles de Byzance. Paryż: éditions Texto, 2008.