Massimo Mauro
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | włoskie | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 179 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Massimo Mauro (ur. 24 maja 1962 w Catanzaro) – włoski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, prezes, polityk i komentator sportowy.
Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Wychowanek klubu Catanzaro, w barwach którego w 1979 rozpoczął karierę piłkarską. W 1982 prezszedł do Udinese. W latach 1985-1989 bronił barw Juventusu, z którym zdobył mistrzostwo Włoch. Potem przeniósł się do Napoli, z którym również zdobył mistrzostwo Włoch. W 1993 roku zakończył karierę piłkarską.
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
Od 1980 do 1984 roku występował w młodzieżowej reprezentacji Włoch.
Kariera menedżerska i inna[edytuj | edytuj kod]
Od października 1997 do lipca 1999 pełnił funkcję prezesa klubu Genoa.[1] Od 1996 zaangażował się w życie polityczne. Jest członkiem Partii Demokratycznej.
Wraz z Gianlucą Viallim został założycielem Fondazione Vialli e Mauro per la Ricerca e lo Sport, organizacji pozarządowej zaangażowanej przede wszystkim w walkę ze stwardnieniem zanikowym bocznym. W 2008 roku ''Fondazione Vialli e Mauro wraz z Fundacją Cariplo, Fundacją Telethon i AISLA stworzyli AriSLA (Włoska Fundacja Badań nad ALS), której jest członkiem zarządu. Od 2013 roku pełni funkcję prezesa AISLA.
Od 2005 do 2018 był komentatorem sportowym w Sky Sport; od 2007 roku jest niezależnym dziennikarzem. Od 2018 roku współpracuje z Rai 2. Od 2013 roku współpracuje również z gazetą la Repubblica, w imieniu której opiekuje się blogiem piłkarskim Visti dall'ala. Poza piłką nożną zajmuje stanowisko dyrektora klubu golfowego w Turynie, Royal Park I Roveri.
Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]
- Juventus
- mistrz Włoch: 1985/86
- zdobywca Pucharu Interkontynentalnego: 1985
- Napoli
- mistrz Włoch: 1989/90
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ La Stampa, 25 febbraio 1998, p. 30 (wł.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Massimo Mauro w bazie JuWorld (wł.)
- Massimo Mauro w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
- Massimo Mauro w bazie PlayMakerStats (ang. • fr. • hiszp. • niem. • port. • wł.)
- Massimo Mauro w bazie WorldFootball.net (ang.)
- Massimo Mauro, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2021-04-05].