Martin Reim

Martin Reim
Data i miejsce urodzenia	14 maja 1971 ; Tartu
Wzrost	168 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2010–2012	Flora Tallinn
2012–2013	Estonia U-18
2012–2016	Estonia U-21
2012–2016	Estonia U-23
2016–2019	Estonia
2019–2020	Levadia Tallinn
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Martin Reim (ur. 14 maja 1971 w Tartu) – estoński piłkarz grający na pozycji pomocnika, reprezentant Estonii. Następnie trener Flory Tallinn oraz były selekcjoner reprezentacji Estonii.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczął karierę piłkarską w VAZ/Žiguli Tallinn w 1987. W 1988 roku reprezentował barwy Tallinna Lõvid, rok później grał dla Sportu Tallinn w rozgrywkach drugiej ligi ZSRR. Nie opuszczając Tallinna przeniósł się do kolejnego klubu z tego miasta - Normy Tallinn. Przez dwa sezony zajmował wraz z zespołem drugą lokatę w rozgrywkach o mistrzostwo Estońskiej SRR, został też królem strzelców. W 1992 roku przeniósł się do Flory Tallinn, gdzie spędził kolejne 8 sezonów. W tym czasie został podstawowym zawodnikiem reprezentacji, czterokrotnie zwyciężył w lidze, dwukrotnie zdobył Puchar Estonii i raz Superpuchar. Po tym pełnym sukcesów okresie zdecydował opuścić ligę, i podpisał kontrakt z fińskim KTP Kotka. Przez dwa lata zaliczył 49 występów w Veikkausliiga, zdobywając 3 bramki. W roku 2001 zdecydował wrócić do Flory i pomóc zespołowi w odzyskaniu tytułu mistrzowskiego. Pozostał wierny Florze do końca kariery, po powrocie zdobywając następne trzy tytuły mistrzowskie, wygrywając rozgrywki o Puchar Estonii w 2008 roku i trzykrotnie zdobywając Superpuchar Estonii.

Jest żywą legendą Flory Tallinn – miał udział we wszystkich dotychczasowych tytułach mistrzowskich klubu, rozegrał dla niego 385 spotkań ligowych, zdobywając 62 bramki. Jest to trzeci wynik pod względem ilości rozegranych spotkań w lidze Estonii.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

5 grudnia 2008 Reim zadeklarował koniec kariery piłkarskiej.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutował w kadrze 3 czerwca 1992, w spotkaniu przeciwko Słowenii. Przez kolejne 17 lat wystąpił w 157 meczach pierwszej reprezentacji swojego kraju zdobywając czternaście bramek, co czyni go zawodnikiem który zaliczył najwięcej występów w reprezentacji kraju i nie zagrał na mistrzostwach świata. Jest to także trzeci wynik w Europie pod względem spotkań rozegranych w kadrze (prowadzi Vitālijs Astafjevs). 6 czerwca 2009, w setną rocznicę powstania estońskiego futbolu, pożegnał się z reprezentacją w meczu przeciwko Gwinei Równikowej. Trzykrotnie otrzymał też nagrodę za najładniejszego gola zdobytego dla kadry - Srebrną Piłką Estonii