Marta Frej
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Strona internetowa | |
Marta Justyna Frej (ur. 26 marca 1973 w Częstochowie)[1] – polska malarka, ilustratorka i animatorka kulturalna. Prezeska zarządu Fundacji Kulturoholizm z siedzibą w Częstochowie[2][3]. Jest współzałożycielką i koordynatorką (wraz z Tomaszem Kosińskim) Klubu Krytyki Politycznej w Częstochowie[4].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczęszczała do II Liceum Ogólnokształcącego im. Romualda Traugutta w Częstochowie[5]. Ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi[6]. Dyplom uzyskała w 2004[7]. W latach 2005–2009 była asystentką w Pracowni Malarstwa i Rysunku Marka Czajkowskiego na ASP w Łodzi[6].
Jest laureatką nagrody Okulary Równości 2015, przyznawanej przez Fundację im. Izabeli Jarugi-Nowackiej, w kategorii prawa kobiet i przeciwdziałanie dyskryminacji z powodu płci za twórczość artystyczną zaangażowaną w obronę praw kobiet i równości płci[8]. Przyznanie tej nagrody zostało Marcie Frej pozytywnie docenione na Dolnośląskim Kongresie Kobiet[9].
Współautorka książki „Memy i grafy” z Agnieszką Graff[10] oraz ilustratorka książki „Brakująca połowa dziejów” Anny Kowalczyk[11].
Najbardziej znane prace to obrazy z podpisami o charakterze feministycznym, w których pojawiają się przesłanki socjologiczne. Ilustrują współczesne życie kobiet w Polsce. Prace, które przybrały formę obrazów, były wystawiane w różnych galeriach w całej Polsce, m.in. w Galerii Arsenał w Poznaniu czy Miejskiej Galerii Sztuki „M-Łódź Identyfikacja” w Łodzi[6]. Odbędzie się także wystawa w Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu. Jej strategia memetyczna została poddana analizie naukowej przez Justynę Budzińską pod kątem diagnozy (sposobu doboru tematu), kreacji (wyboru sposobu realizacji) oraz, najszerzej, doboru remedium[12]. Prace Marty Frej zostały również wykorzystane przez Pawła Sarnę do opisu performatywnego aspektu memów w ujęciu wybranych ram interpretacyjnych podczas jego badań nad rolą memów internetowych zastosowanych jako komunikaty o charakterze retorycznym[13].
W 2017 otrzymała nagrodę plebiscytu O!Lśnienia – Nagrody Kulturalne Onetu za nadanie memom rangi artystycznego dzieła; za feministyczną sztukę w internecie, która – dzięki swojej aktualności i bezkompromisowości – ma prawdziwą siłę[14]. Współorganizowała Festiwal Sztuki Współczesnej w Przestrzeni Publicznej Arteria w Częstochowie Arteria.
Pracowała w Centrum Promocji Młodych w Częstochowie[15].
Od sierpnia 2020 mieszka i prowadzi pracownię w Gdyni[16].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marta Frej – Marta Frej | Mem-Shirt [online], memshirt.com [dostęp 2018-05-20].
- ↑ KRS online [online].
- ↑ Rafał Makieła, Kulturoholizm – Uzależnienie od kultury – Kulturoholizm – Uzależnienie od kultury [online], kulturoholizm.pl [dostęp 2018-05-20].
- ↑ Kluby, „KrytykaPolityczna.pl” [dostęp 2018-05-20].
- ↑ Marek Podgórski: II Liceum Ogólnokształcące im. Romualda Traugutta w Częstochowie. 2lo.traugutt.net. [dostęp 2018-11-23].
- ↑ a b c Tatiana Naklicka, Marta Frej, „ksiazki.wp.pl”, 29 listopada 2015 [dostęp 2018-05-20].
- ↑ Marta Frej - DESA Unicum [online], desa.pl [dostęp 2018-05-27].
- ↑ Forum Odpowiedzialnego Biznesu, „Okulary Równości” 2015 rozdane! – Forum Odpowiedzialnego Biznesu – Forum Odpowiedzialnego Biznesu [online], odpowiedzialnybiznes.pl [dostęp 2018-05-20].
- ↑ „Marta Frej i Okulary Równości: Sukces Marty Frej polega na tym, że jej się Okulary Równości należały!” Dolnośląski Kongres Kobiet, 11 października 2015; wg: Jacek Patryka (red.), American Studies Section, Institute of English Studies, University of Wrocław, „Newsletter”, 36 (10), Polish Association for American Studies, 2015, s. 46.
- ↑ Memy i graffy. Dżender, kasa i seks [online], Wydawnictwo Krytyki Politycznej [dostęp 2018-05-20].
- ↑ Justyna Szklarczyk, Recenzja książki: Anna Kowalczyk, „Brakująca połowa dziejów. Krótka historia kobiet na ziemiach polskich” [online], www.polityka.pl, 2018 [dostęp 2020-02-21].
- ↑ Justyna Budzińska, Memy Marty Frej jako projekt krytyczno-tożsamościowy, „Sensus Historiae”, XXVII (2), 2017, s. 131–154, ISSN 2082-0860.
- ↑ Paweł Sarna, Matylda Sęk-Iwanek, Dyskursy widzialności. Słowa a obrazy, „Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach”, 3395, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2016, s. 9, ISSN 0208-6336.
- ↑ Znamy zwycięzców plebiscytu O!Lśnienia – Nagrody Kulturalne Onetu za 2017 rok, „Onet Kultura”, 1 marca 2018 [dostęp 2018-05-20].
- ↑ Urząd Miasta Częstochowy – Domy i ośrodki kultury – [online], cgk.czestochowa.pl [dostęp 2018-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-21].
- ↑ Dorota Karaś, Marta Frej otworzyła pracownię w Gdyni. Dla mieszkańców ma prezenty [online], trojmiasto.wyborcza.pl, 31 sierpnia 2020 [dostęp 2020-10-17].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- martafrej [online], martafrej [dostęp 2021-02-27].
- Magdalena Makowska, Das kulturgeprägte und kulturprägende Frauenbild in den Internetmemen von Marta Frej, [w:] Zofia Bilut-Homplewicz, Anna Hanus, Agnieszka Mac, Medienlinguistik und interdisziplinäre Forschung, Frankfurt am Main, Berlin, Bern, Bruxelles, New York, Oxford, Warszawa, Wien: Peter Lang, 2017, DOI: 10.3726/978-3-653-06450-6, ISBN 978-3-631-70819-4.
- Jacek Tomczuk, Stoję na estradzie fejsa, „Newsweek”, 12, 2015.