Marsylia czterolistna

Marsylia czterolistna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

salwiniowce

Rodzina

marsyliowate

Rodzaj

marsylia

Gatunek

marsylia czterolistna

Nazwa systematyczna
Marsilea quadrifolia L.
Sp. pl. 2:1099. 1753
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Marsylia czterolistna (Marsilea quadrifolia) – gatunek paproci wodnej należący do rodziny marsyliowatych.

Rozmieszczenie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek występuje w Europie południowej, w Azji i jako zawleczony w Ameryce Północnej. W Polsce występowała naturalnie na Śląsku. W obrębie współczesnych granic Rybnika istniało stanowisko odkryte w 1871, ostatni raz potwierdzone w 1929. Już w latach 50. XX w. uznano, że marsylia w Polsce wyginęła. W 1973 odnaleziona przypadkowo na brzegu Jeziora Goczałkowickiego została wykopana przez znalazcę i trafiła do Ogrodu Botanicznego w Warszawie. Po namnożeniu część roślin trafiła m.in. do arboretum w Bolestraszycach, skąd w ostatnich latach XX wieku introdukowana została do zbiorników w okolicy Puław[4]. W 2020 roku pracownicy Śląskiego Centrum Wody Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach podali do publicznej wiadomości, że od 2018 roku ponownie występuje na brzegu Jeziora Goczałkowickiego[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Liście
Z cienkiego kłącza wyrastają listki o cienkich ogonkach i podzielonych na 4 części blaszkach - całość przypomina czterolistną koniczynę.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Marsylia jest paprocią różnozarodnikową: produkuje mikro- i makrospory, z których rozwijają się silnie zredukowane męskie i żeńskie przedrośla.

Biotop
Roślina porastająca błotniste, okresowo zalewane brzegi płytkich, żyznych zbiorników wodnych.

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową od 2004 roku[6][7].

Kategorie zagrożenia gatunku:

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Marsylia jest znana jako roślina akwariowa oraz hodowana w ogrodach botanicznych.

W Indiach jej liście spożywane są jako warzywo[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229. 
  3. Marsilea quadrifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b Janusz Baryła, Maria Zając, Kazimierz Zarzycki: Marsilea quadrifolia. W: Polska Czerwona Księga Roślin. Kaźmierczakowa Róża, Kazimierz Zarzycki (red.). Kraków: PAN, 2001.
  5. Uznana za wymarłą, wróciła pełna blasku. dwakwadranse.pl, 2020-08-11. [dostęp 2020-08-12].
  6. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną (Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764).
  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. z 2014 r. poz. 1409).
  8. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  9. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  10. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
  11. Yumkham S.D., Sigh P.K.. Less known ferns and fern-allies of Manipur with ethnobotanic uses. „Indian Journal of Traditional Knowledge”. 10, 2, s. 287-291, 2011.