Mark Frankel

Mark Frankel
Imię i nazwisko

Mark D. Frankel

Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1962
Pontrhydyfen, Walia, Wielka Brytania

Data i miejsce śmierci

24 września 1996
Chiswick, Londyn, Wielka Brytania

Zawód

aktor

Współmałżonek

Caroline Besson
(1991-1996; jego śmierć)

Lata aktywności

1991–1996

Mark Frankel (ur. 13 czerwca 1962, zm. 24 września 1996) – angielski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Davida Lionela Frankla i Grace Frankel[1]. Jego ojciec był pilotem Royal Air Force[1]. Jego babka była pianistką, a dziadek skrzypkiem i dyrygentem. Dorastał w Londynie. W wieku 10 lat po raz pierwszy wystąpił na profesjonalnej scenie, ale mając 16 lat zrezygnował z aktorstwa, aby skoncentrować się na nauce we Frensham Heights School. Kiedy miał 20 powrócił do teatru. Brał udział w licznych kursach i studiował pod kierunkiem Jacka Walzera z Actors Studio w Nowym Jorku. W tym momencie otrzymał trzyletnie stypendium w prestiżowej Webber Douglas Academy of Dramatic Arts (1986-89)[2] w Londynie.

W 1990 roku jego starszy o trzy lata brat Joe zginął w wypadku lotniczym[3].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Podczas występu w sztuce, został zauważony przez brytyjskiego agenta i obsadzony w roli włoskiego artysty epoki Odrodzenia Michała Anioła w biograficznym dramacie telewizyjnym TNT Sezon gigantów (La primavera di Michelangelo) u boku Johna Glovera (jako Leonardo da Vinci), F. Murraya Abrahama (Juliusz II), Iana Holma (Wawrzyniec Wspaniały), Stevena Berkoffa (Girolamo Savonarola) i Ornelli Muti (Onoria). Potem zagrał postać hrabiego Grigorija Orłowa w miniserialu Młodość Katarzyny (Young Catherine, 1991) z Vanessą Redgrave (Elżbieta Romanowa), Christopherem Plummerem (Sir Charles Hanbury Williams), Julią Ormond (Katarzyna II Wielka) i Franco Nero (hrabia Michaił Woroncow). Pojawił się też w jednym z odcinków serialu ITV Maigret (Maigret and the Mad Woman, 1992) z Michaelem Gambonem.

Występował także w przedstawieniach teatralnych w Londynie: Tramwaj zwany pożądaniem w roli Stanleya Kowalskiego, Dni Cavafy i Agamemnon w roli tytułowej oraz grał główne role w spektaklach: Rączki, Sentimental i Prywatna śmierć.

Frankel stał się światowej klasy tenisistą, który zdobył Monte Carlo Open[4].

W 1991 roku poślubił producentkę reklam Caroline Besson, z którą miał dwóch synów: Fabiena (ur. 1994) i Maxa, który urodził się po jego śmierci[5].

Frankel był zapalonym motocyklistą i był szczególnie dumny ze swojego żółtego Harley Davidson, jednego z sześciu na świecie. To właśnie na tym motorze Mark Frankel 24 września 1996 roku zginął w wypadku w wieku 34 lat[6].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]

  • 1991: Sezon gigantów (A Season of Giants, TV) jako Michał Anioł
  • 1992: Kim jest tatuś? (Leon the Pig Farmer) jako Leon Geller
  • 1995: Solitaire for 2 jako Daniel Becker
  • 1997: Grób Roseanny (Roseanna's Grave) jako Antonio

Seriale TV[edytuj | edytuj kod]

  • 1991: Młodość Katarzyny (Young Catherine) jako hrabia Grigorij Orłow
  • 1992: Maigret (Maigret and the Mad Woman) – odc. "Maigret" jako Marcel
  • 1992-93: Sisters jako Simon Bolt
  • 1993: Vanity Dies Hard – odc. "The Ruth Rendell Mysteries" jako Andrew Fielding
  • 1994: Łowca przygód (Fortune Hunter) jako Carlton Dial
  • 1995: Clair de Lune – odc. "Rik Mayall Presents" jako Terry Devane
  • 1996: Więzy krwi (Kindred: The Embraced) jako Julian Luna

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Beverley D'Silva (2012-02-12): Grace Frankel on reuniting with her soul mate. Daily Mail. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  2. Mark Frankel - Biography and Filmography 1962. Hollywood.com. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  3. Joe D Frankel (1958-1990). Find A Grave Memorial. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  4. Mark D. Frankel (1962-1996). Find A Grave Memorial. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  5. Tony Sloman (1996-10-12): Obituary Mark Frankel. The Independent. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  6. Mark Frankel News and Interviews. CyberPursuits. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]