Mark Buehrle
 Mark Buehrle jako zawodnik Toronto Blue Jays | |||||||||
| miotacz | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Mark Alan Buehrle | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 23 marca 1979 | ||||||||
| Odbijał | lewą | ||||||||
| Rzucał | lewą | ||||||||
| Debiut | 16 lipca 2000 | ||||||||
| Ostatni występ | 4 października 2015 | ||||||||
| Statystyki | |||||||||
| Win–loss record | 214–160 | ||||||||
| ERA | 3,81 | ||||||||
| Strikeouty | 1870 | ||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||
| |||||||||
Mark Alan Buehrle (ur. 23 marca 1979) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza.
Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]
Buehrle po ukończeniu Jefferson College w Hillsboro w 1998 został wybrany w 38. rundzie draftu przez Chicago White Sox i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Birmingham Barons, reprezentującym poziom Double-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 16 lipca 2000 w meczu przeciwko Milwaukee Brewers, rozgrywanego w ramach interleague play[1][3]. W 2002 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd[1]. W 2005 zagrał w dwóch meczach World Series, w których White Sox pokonali Houston Astros 4–0[4].
18 kwietnia 2007 w spotkaniu z Texas Rangers na U.S. Cellular Field rozegrał 16. w historii klubu no-hittera[5]. W lipcu 2007 podpisał nowy, czteroletni kontrakt wart 56 milionów dolarów[6]. 23 lipca 2009 w meczu przeciwko Tampa Bay Rays rozegrał 18. w historii MLB perfect game[7]. W tym samym roku po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę oraz nagrodę Fielding Bible Award[8][9].
W grudniu 2011 podpisał czteroletni kontrakt wart 58 milionów dolarów z Miami Marlins[10]. W listopadzie 2012 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Toronto Blue Jays[11]. W październiku 2015 zakończył zawodniczą karierę[12].
Uhonorowanie[edytuj | edytuj kod]
24 czerwca 2017 przed meczem Chicago White Sox – Oakland Athletics na Guaranteed Rate Field miała miejsce ceremonia zastrzeżenia numeru 56, z którym Buehrle występował podczas dwunastu lat gry w barwach klubu z Chicago[13].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 5× All-Star | 2002, 2005, 2006, 2009, 2014 | [1] |
| 4× Gold Glove Award | 2009, 2010, 2011, 2012 | [8] |
| Zwycięzca w World Series | 2005 | [4] |
| 4× Fielding Bible Award | 2009, 2010, 2011, 2012 | [9] |
| # 56 zastrzeżony przez White Sox | 2017 | [13] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Mark Buehrle Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
- ↑ Mark Buehrle. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
- ↑ Brewers - White Sox Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
- ↑ a b 2005 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
- ↑ Buehrle hurls no-hitter to lead ChiSox over Rangers. espn.com. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
- ↑ White Sox keep ace Buehrle with four-year deal. espn.com. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
- ↑ Buehrle completes perfect game to throttle Rays. espn.com. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
- ↑ a b Rawlings Gold Glove Award winners. mlb.com. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
- ↑ a b Fielding Bible: The 2009 Awards. fieldingbible.com. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
- ↑ Buehrle agrees to four-year deal with Marlins. mlb.com. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
- ↑ Marlins-Blue Jays trade finalized. espn.com. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
- ↑ Mark Buehrle on his quiet retirement: 'I wanted to sneak my way out'. chicagotribune.com. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).
- ↑ a b 'Consistent' Buehrle set for jersey retirement. mlb.com. [dostęp 2017-06-24]. (ang.).