Marie Krčmová
 Marie Krčmová (2008) | |
| Data i miejsce urodzenia | 24 grudnia 1940 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 6 marca 2023 |
| Zawód, zajęcie | językoznawczyni |
| Narodowość | czeska |
| Alma Mater | |
Marie Krčmová (ur. 24 grudnia 1940 w Brnie, zm. 6 marca 2023 tamże[1]) – czeska językoznawczyni, bohemistka, profesor emerytowany na Uniwersytecie Masaryka w Brnie. Córka bohemisty Josefa Hrabáka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studia z zakresu bohemistyki i rusycystyki odbyła na Uniwersytecie Masaryka w Brnie (promowała się w 1962 r.). Po ukończeniu studiów pracowała w brneńskim oddziale Instytutu Języka Czeskiego, a w 1971 r. objęła stanowisko adiunkta na Wydziale Filozoficznym Uniwersytecie Masaryka. W 1966 r. uzyskała „mały doktorat” (PhDr.) na podstawie pracy Přízvukování předložek na Brněnsku. W 1972 r. uzyskała stopień kandydata nauk, przedstawiając pracę Městská mluva brněnská. W 1988 r. została docentem, a w 1991 r. habilitowała się na podstawie pracy Běžně mluvený jazyk v Brně.
W 1988 r. została zatrudniona na wydziale jako profesor języka czeskiego. W 1995 r. założyła Instytut Językoznawstwa w Katedrze Języka Czeskiego. Kierowała nim aż do roku 2004. W 2009 r. nadano jej tytuł profesora emerytowanego w Brnie. Rok później uzyskała ten sam tytuł w Ostrawie.
Działalność[edytuj | edytuj kod]
Karierę naukową rozpoczęła jako specjalistka z zakresu fonetyki – w tej dziedzinie opublikowała liczne prace naukowe i dydaktyczne, np. Fonetika a fonologie (2008). Koncentrowała się także na dialektologii, socjolingwistyce i stylistyce. W swoim dorobku ma również publikacje dydaktyczne; jest współautorką dwóch podręczników dla szkół średnich i kilku podręczników dla obcokrajowców.
Zajmowała się także popularyzacją nauki i kultury językowej – Jazyk a kultura vyjadřování, 1998. Współautorka publikacji O češtině každodenní (1984) i Stylistika češtiny (1990). Współpracowała przy tworzeniu Biografického slovníku českých zemí[2], napisała kilkanaście haseł do Nového encyklopedického slovníku češtiny[3]. Przełożyła z języka staroczeskiego Kronikę tzw. Dalimila[4].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Medal Uniwersytetu Masaryka, 2011[5]
Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]
- O češtině každodenní, 1984 – współautorka
- Příruční mluvnice češtiny, 1995 – współautorka
- Současná česká stylistika, 2003
- Současná stylistika, 2008
- Kapitoly z dějin české jazykovědné bohemistiky, 2008 – współautorka[6]
- Úvod do fonetiky a fonologie pro bohemisty, 2008
- Integrace v jazycích – Jazyky v integraci, 2010
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zemřela Marie Krčmová [online], Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Masaryka [dostęp 2023-03-07].
- ↑ Historický ústav Akademie věd České republiky – Věda a výzkum – Encyklopedie, atlasy – Biografický slovník českých zemí [online], www.hiu.cas.cz [dostęp 2019-03-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-19] (cz.).
- ↑ Nový encyklopedický slovník češtiny [online], www.czechency.org [dostęp 2019-03-12] (cz.).
- ↑ Kronika tak řečeného Dalimila – Bibliografie dějin Českých zemí [online], biblio.hiu.cas.cz [dostęp 2019-03-12] (cz.).
- ↑ Marie Krčmová – Zlaté medaile MU [online], Uniwersytet Masaryka [dostęp 2019-03-12] (cz.).
- ↑ Naše řeč – Kapitoly z dějin české jazykovědné bohemistiky. „Naše řeč”. [dostęp 2019-03-12]. (cz.).