Marianne Eriksson
| Data i miejsce urodzenia | 17 maja 1952 |
|---|---|
| Posłanka do Parlamentu Europejskiego IV i V kadencji | |
| Okres | od 1995 |
| Przynależność polityczna | |
Marianne Eriksson (ur. 17 maja 1952 w Sztokholmie) – szwedzka socjolog i polityk, działaczka partyjna, deputowana do Parlamentu Europejskiego w latach 1995–2004.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Z wykształcenia pedagog. W 1979 wstąpiła do Partii Lewicy. Była jej sekretarzem politycznym i zastępczynią organizacji kobiecej[1].
W wyborach w 1995 i 1999 uzyskiwała mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego IV i V kadencji. Należała do Konfederacyjnej Grupy Zjednoczonej Lewicy Europejskiej i Nordyckiej Zielonej Lewicy (od 1997 do 1999 jako jej wiceprzewodnicząca), pracowała m.in. w Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (od 1999 jako jej wiceprzewodnicząca). W PE zasiadała do 2004[2].
Pozostała aktywistką partyjną m.in. jako rzecznik w Örebro i od 2007 przewodnicząca struktur w metropolii Sztokholmu[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Europaparlamentsval 1999. Sverige. europarl.europa.eu. [dostęp 2011-03-14]. (szw.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-03-14].
- ↑ Marianne Eriksson (v) nomineras till ny distriktsordförande i Storstockholm. vansterpartiet.se, 5 marca 2007. [dostęp 2011-03-14]. (szw.).