Marian Radzik

Marian Radzik (ur. 31 sierpnia 1916 w Krakowie, zm. 9 sierpnia 1982^[1]) – polski kompozytor i pianista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Konserwatorium w Krakowie (1938) i Wydział Prawa UJ. Debiutował jako pianista tuż przed II wojną światową. Po wojnie w latach 40. grał w orkiestrze Zygmunta Karasińskiego, objeżdżającej kraj z koncertami „1000 taktów muzyki jazzowej”, później „1000 taktów muzyki”. Na początku lat 50. założył własny zespół instrumentalny. Współpracował z Polskimi Nagraniami i z Polskim Radiem (m.in. w Podwieczorku przy mikrofonie) oraz z teatrami warszawskimi. Był stałym akompaniatorem Ludwika Sempolińskiego. Jako kompozytor debiutował w pierwszej połowie lat 50. XX wieku.

Występował na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze^[2].

Twórca muzyki scenicznej, m.in. do Klubu kawalerów Michała Bałuckiego. Także autor utworów instrumentalnych, jak „Humoreska”, „Burleska”, „Migawki krakowskie”, „Derby” (z A. Horbowskim), „Recepta na szczęście” i in. oraz licznych piosenek. Piosenki Mariana Radzika wykonywali m.in. Maria Koterbska, Marta Mirska, Rena Rolska, Olgierd Buczek, Tadeusz Woźniakowski, Chór Czejanda.

Spoczywa na Cmentarzu Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie^[3].

Piosenki (wybór)[edytuj | edytuj kod]

• „Nie o mnie” (sł. Marian Załucki, wyk. Maria Koterbska) – 1953
• „Piosenka z dziwnym refrenem” (sł. Ludwik Jerzy Kern) – 1955
• „On gra na skrzydle” (sł. Ludwik Jerzy Kern) – 1956
• „Balbina” (sł. Jadwiga Dumnicka) – 1957
• „Chcę wczasów w Rio” (sł. Bolesław Żabko-Potopowicz) – 1957
• „Mój nieśmiały chłopiec” (sł. Nina Pilchowska) – 1957
• „Twój mały zegarek” (sł. Jadwiga Dumnicka, Andrzej Tylczyński) – 1957
• „Frant” (sł. Jerzy Skokowski) – 1958
• „Hi hej ho” (sł. Bolesław Żabko-Potopowicz) – 1958
• „Kot na klawiszach” (sł. Halina Kocznorowska) – 1958
• „Słowa purpurowe” (sł. Jadwiga Dumnicka) – 1958
• „A w studni woda cicho lśni” (sł. Aleksander Rymkiewicz) – 1959
• „O la la mandolina” (sł. Henryk Gaworski) – 1959
• „Dziwny ogród” (sł. Aleksander Rymkiewicz) – 1960
• „Filatelista mimo woli” (sł. Zbigniew Kaszkur) – 1960
• „Gdyby pan był mym znajomym” (sł. Mirosław Łebkowski) – 1960
• „Liliowy parasol” (sł. Jadwiga Dumnicka) – 1961
• „Pikowa dama” (sł. Mirosław Łebkowski) – 1961
• „Piosenka o ziemi” (sł. Jerzy Jesionowski) – 1961
• „Trzymaj się powietrza” (sł. J. Bester) – 1961
• „Spódnice jak tulipany” (sł. Jadwiga Dumnicka) – 1962
• „Ty jesteś moje hobby” (sł. Jan Brzechwa) – 1962
• „Żołnierska piosenka” (sł. Adam Hosper) – 1962
• „Samotne oczekiwanie” (sł. Bolesław Żabko-Potopowicz) – 1963
• „Ballada bieszczadzka” (sł. Edward Fiszer) – 1964
• „Pierwszy krawa”t (sł. Teresa Filińska) – 1964
• „Mój brat” (sł. Kazimierz Winkler) – 1965
• „Nad Czarną Hańczą” (sł. Zbigniew Kaszkur, Zbigniew Zapert) – 1965
• „Trzeba się śmiać” (sł. Jerzy Miller) – 1965
• „Chrząszcz” (sł. Czesław Kruszewski) – 1974
• „Piosenka wiarusa” (sł. Z. Morawski) – 1975
• „Rozalia i Antoni” (sł. Jadwiga Dumnicka)
• „Spojrzenie takie bywa” (sł. Aleksander Rymkiewicz)
• „To właśnie jest cyrk” (sł. Cz. Kruszewski)
• „Moje drzewa” (sł. Wiktor Maksymkin)
• „Dość mam tego”, „Gerbery” i inne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Słownik autorów i kompozytorów ZAKR, Warszawa 1979
• Czesław Michalski: Komu piosenkę, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990
• Śpiewamy i Tańczymy (dwutygodnik), PWM Kraków, wybrane numery z lat 1955 -1965.