Marian Hess

Marian Ryszard Hess (ur. 21 listopada 1941 w Polanie, zm. 10 września 2010 w Krefeld) – polski etnograf, rzeźbiarz, malarz, pasjonat miejscowych legend i zwyczajów[1]. W latach 1968–1988 mieszkał i tworzył w Dwerniku[2].

Twórca regionalnej legendy o Biesie i Czadach. Stanowiła ona jego inspirację w dalszej twórczości. Wokół jego domu znajdowała się wystawa rzeźb, którą zwiedzali zarówno harcerze jak i turyści. Odwiedzającym Marian Hess opowiadał o kulturze regionu[3].

W 1997 roku przeprowadził się do Niemiec. W 2005 roku ukazała się jego pierwsza książka, w 2007 roku została przełożona na język niemiecki. Do ostatnich dni życia mieszkał w Krefeld w Westfalii i tworzył rzeźby inspirowane lokalnymi podaniami o Gnomach i Koboldach.

Zmarł w szpitalu w Krefeld 10 września 2010.

Bies i Czady[edytuj | edytuj kod]

Bies – podobny do człowieka, rogaty stwór ze skrzydłami. Strzegł Bieszczadów i nie pozwalał nikomu dłużej się w nich zatrzymywać. Można go było pokonać tylko o świcie, kiedy odpinał skrzydła i kąpał się w rzece. Do walki z nim stanął San (przewodził plemieniu, które się tu osiedliło). Gdy Bies zorientował się, że może przegrać chciał sobie przypiąć skrzydła, ale jeden z Czadów wrzucił je do rzeki. Wówczas rzeka przejęła moc Biesa i jej nurt porwał obu przeciwników. Obaj zginęli. Współplemieńcy w hołdzie swojemu wodzowi nazwali rzekę jego imieniem. Zaś góry, przez które przepływa, nazwano Bies-Czadami[4].

Czady - duszki mieszkające w dziuplach starych drzew. Czuwające nad pięknem Bieszczadów - na przyjezdnych rzucają czar, wskutek którego nie mogą oni zapomnieć uroku tej krainy. Zostały stworzone przez Biesa jako ruchliwe, psotne i wesołe stworki. Przeszkadzały ludziom m.in. przez rozganianie bydła, niszczenie plonów, straszenie dzieci w kołyskach i sypanie piasku do zupy. Po tym jak San ocalił jednemu z nich życie, przestały przeszkadzać osadnikom (odtąd pomagały ludziom, m.in. zabawiały dzieci, rąbały drzewo, wskazywały drogę w lesie)[5].

W 2008 roku Mennica Polska wydała 70 tys. monet o nominałach: 3 biesy i 3 czady (każda o równowartości 3 zł) o średnicy 22 mm. Wydano je jako rodzaj bonów towarowych ważnych na terenie Ustrzyk Dolnych. Wybito również srebrne monety kolekcjonerskie o wartości 150 zł[6].

Od 15 lipca 2014 roku na Cmentarzu w Lutowiskach znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona Marianowi Hessowi ufundowana przez żonę artysty.

Wyróżnienia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Wrona; W Bieszczadach (Biblioteczka geograficzna polska); Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne; 1985; s. 7; ISBN 978-83-02-02368-2
  2. Antoni Kroh, Współczesna rzeźba ludowa Karpat Polskich, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1979, s. 107, ISBN 83-04-00153-5, OCLC 830201113.
  3. Dwerniczek; www.bieszczady.net.pl. bieszczady.net.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-07)]. [dostęp: 22 października 2009]
  4. Legenda o Biesie i Czadach, www.biesy.friko.pl. biesy.friko.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-20)]. [dostęp: 22 października 2009]
  5. Marian Hess; Bies i Czady; www.agro-bieszczady.pl [dostęp: 22 października 2009]
  6. Magdalena Mach; Zimnego piwa z pianką za trzy biesy, proszę; www.miasta.gazeta.pl [dostęp: 22 października 2009]
  7. Silbernen Ulli-Umwelt-Ehren-Nadel, www.wedaulink.de [dostęp: 25 października 2009]
  8. Kim ja jestem, www.gandalf.com.pl [dostęp: 22 października 2009]
  9. Wo mein Herz lebt, www.fibre-verlag.de. fibre-verlag.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-17)]. [dostęp: 21 października 2009]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]