Marian Bugajski

Marian Bugajski
Data i miejsce urodzenia

24 września 1949
Boguszów

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: językoznawstwo normatywne i kulturowe
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1979 – nauki humanistyczne

Profesura

2005

Profesor
Instytut

Zakładu Komunikacji Językowej na Uniwersytecie Zielonogórskim

Strona internetowa

Marian Bugajski (ur. 24 września 1949 w Boguszowie[1]) – językoznawca, teoretyk komunikowania, medioznawca; kierownik Zakładu Komunikacji Językowej na Uniwersytecie Zielonogórskim, członek Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk, przewodniczący Okręgowego Komitetu Olimpiady Literatury i Języka Polskiego w Zielonej Górze[2].

Marian Bugajski studiował polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim w latach (1967–1972), tam też uzyskał doktorat w (1979) i habilitację w (1988)[3]. Przez dwadzieścia lat pracował w Instytucie Filologii Polskiej[2].

W latach 1979–1982 wykładał język i kulturę polską w burgaskim Instytucie Turystyki Międzynarodowej w Bułgarii. Po powrocie zajmował się organizacją kształcenia cudzoziemców a w latach 1986–1989 pełnił funkcję Kierownika Zakładu Języka i Kultury Polskiej dla Cudzoziemców w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1988–1990 wykładał język i kulturę polską na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym im. M.W. Łomonosowa. Od 1992 pracuje na Uniwersytecie Zielonogórskim, gdzie kieruje Zakładem Komunikacji Językowej. Tytuł profesora nauk humanistycznych otrzymał w 2005[2][3].

W kręgu zainteresowania i prowadzenia badań szczególne miejsce zajmuje językoznawstwo normatywne i kulturowe, teoria komunikacji językowej i komunikacja medialna. Tej problematyce poświęcił książkę Język w komunikowaniu, wydanej w 2006[4]. Popularyzator wiedzy o języku i kulturze mowy, twórca pierwszego polskiego internetowego poradnika językowego, który prowadzi na stronach zielonogórskiego radia „Zachód” od 6 lutego 2003[5].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Książki[edytuj | edytuj kod]

  • Językoznawstwo normatywne, Warszawa 1993
  • Pół wieku kultury języka w Polsce (1945-1995), Warszawa 1999
  • Jak pachnie rezeda? Lingwistyczne studium zapachów, Wrocław 2004
  • Język w komunikowaniu, Warszawa 2006 (przetłumaczone na j. rosyjski: Язык коммуникации, Харьков, 2010).
  • Jak pachnie rezeda?, 2004

Artykuły[edytuj | edytuj kod]

  • Odbiorca i adresat w procesie komunikacji, w: Zielonogórskie seminaria polonistyczne, red. S. Borawski, J. Brzeziński, Zielona Góra
  • Język a przestrzenie wizualne i akustyczne, w: Przestrzenie wizualne i akustyczne człowieka, red. A. Janiak, W. Krzemińska, A. Wojtasik-Tokarz, Wrocław 2007
  • Pragmatyka a lingwistyka normatywna, w: Poradnik Językowy nr 4, 2013
  • Prawda w słownikach języka polskiego, w: Oblicza prawdy w filozofii, kulturze, języka, red. A. Kilklewicz, E. Starzyńska-Kościuszko, Olsztyn 2014
  • Kultura języka w internecie, w: Poradnik Językowy nr 9, 2015

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Who is who w Polsce. Leksykon biograficzny (założone przez Ralpha Hübnera), wydanie II uzupełnione, część I: A–Mac, Zug 2003, s. 428.
  2. a b c Marian Bugajski. Marian Bugajski. [dostęp 2018-05-31].
  3. a b prof. dr hab. Marian Bugajski - Kierownik Zakładu. Instytut Filologii Polskiej. [dostęp 2018-05-31].
  4. Książki. Marian Bugajski. [dostęp 2018-05-31].
  5. Poradnik językowy. Radio Zachód. [dostęp 2018-05-31].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]