Maria Okońska

Maria Okońska
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1920
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 maja 2013
Częstochowa

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Marii Okońskiej na cmentarzu Bródnowskim

Maria Okońska (ur. 16 grudnia 1920 w Warszawie, zm. 6 maja 2013 w Częstochowie) – polska polonistka, psycholog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka tajnych kompletów Uniwersytetu Warszawskiego (polonistyka) i Uniwersytetu Ziem Zachodnich (psychologia). Uczestniczka powstania warszawskiego ps. „Emmanuela”. Założycielka Instytutu Prymasa Wyszyńskiego.

Od 1942 bliska współpracownica Stefana Wyszyńskiego. W 1948 aresztowana przez UB za działalność duszpasterską i organizowanie obozów wakacyjnych dla dziewcząt z całej Polski. Wypuszczona po 4 i 1/2 miesiąca, po interwencji biskupa lubelskiego Stefana Wyszyńskiego. Wraz z Marią Wantowską i Janiną Michalską odwiedzała uwięzionego Prymasa Polski w Komańczy – ostatnim miejscu jego odosobnienia. Jedyny świadek składania przez Stefana kardynała Wyszyńskiego Jasnogórskich Ślubów Narodu. Wymieniona imiennie w testamencie warszawskim Prymasa Tysiąclecia.

W 2005 członek Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich.

Postanowieniem prezydenta Lecha Kaczyńskiego z 16 lipca 2009 została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej[1].

Została pochowana na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 1B-rząd 2).

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]