Maria Łotocka

Maria Łotocka
Data i miejsce urodzenia

24 października 1944
Lwów

Data i miejsce śmierci

31 sierpnia 2020
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Litewski Uniwersytet Nauk Edukacyjnych

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Nisza cmentarna Marii Łotockiej
w kolumbarium na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Maria Łotocka Medajska (ur. 24 października 1944 we Lwowie, zm. 31 sierpnia 2020 w Warszawie[1]) – polska poetka[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła filologię polską na Wileńskim Państwowym Instytucie Pedagogicznym. Debiutowała jako poetka w 1961 roku na łamach dziennika „Czerwony Sztandar” w Wilnie. W latach 1968–1986 była redaktorką „Czerwonego Sztandaru”. W latach 1978–1981 pełniła funkcję przewodniczącej Kółka Literackiego w Wilnie. W 1991 roku otrzymała Nagrodę Literacką Związku Literatów Polskich im. Juliusza Słowackiego[2].

Córką poetki jest reżyserka Barbara Medajska[3].

Została pochowana na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera Q kol. 24 lewe-2-8)[4].

Twórczość – tomiki poezji[edytuj | edytuj kod]

  • Rozmowa (1991)[2]
  • Mój Mickiewicz: wiersze poetki wileńskiej (1999)
  • Ostatni nokturn (2000)[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie żyje Maria Łotocka. Członkini Oddziału Warszawskiego ZLP. zlpwarszawa.wordpress.com, 3 września 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-08)].
  2. a b c Lesław M. Bartelski Polscy pisarze współcześni 1939-1991, wyd. 1995, s. 242
  3. Barbara Medajska. filmpolski.pl. [dostęp 2021-01-28].
  4. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  5. Ostatni nokturn. merlin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-08)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]